İskandinav mitolojisindeki en ünlü nesnelerden biri olan Mjölnir, fırtına ve yıldırım tanrısı Thor tarafından kullanılan bir çekiçti ve tanrıların ve insanların düşmanlarına karşı olan savaşlarda en etkili silahıydı. Fakat Mjölnir, çetin hava koşullarını ve şiddetten daha fazlasını temsil ediyordu. barkod kırılmaya ulaşan mitlerde ve arkeolojik kayıtlarda Mjölnir’in birçok işareti görülüyordu.
Cüceler tarafından yaratılışından Bronz Çağı kaya oymalarına, İskandinavya’nın Hıristiyanlığa yakalanmasından, Thor’un bir dev tarafından çalınmasının ardından gelin olarak giydirilmesine ve Ragnarök’ün mitolojik uygulandığı kadar Mjölnir’in sembolizmi zaman boyunca yankılanmıştır. Modern Batı dünyasında bile Mjölnir, diğer şeylerin yanında sıra değerlinin bir silahı, inancın bir işareti ve nefretin bir amblemi olarak temsil edilebilir.
Etimoloji
Mjölnir, gök gürültüsü ve fırtına yaratmak için fırlatılabilir ve bumerang gibi Thor’un eline dönebilirdi.
Mjǫllnir olarak da yazılan Mjölnir adı, şüphesiz Edda‘lar ve destanların yazıldığı Eski Normdan seçildi, ancak mevcut etimolojisi akademik camiada halen bir tartışma yapılmaktadır. Rudolf Simek, Kuzey Mitolojisi Sözlüğü adlı eserinde, eskiden Eski Slavca mlunuji ya da Rusça molnijayani “yıldırım”ın içeriğiyle ilgili olduğundan söz ediyor. Bu da Mjölnir’in “şimşek yaratıcı” anlamına geldiği yorumuna yol açabilir.
Simek, Mjölnir’in “parlayan yıldırım silahı” anlamına geldiğini ve çekici adının Eski Nordik dilinde “yeni kar” anlamına geldiğini ifade etti. mjjll veya İzlandacada “beyaz renk” manasına gelen mjalli ömrüyle ayrıldığı alternatif bir yorum sunuyor. Son olarak Simek, daha önceki araştırmalarda Mjǫllnir‘Got dilinde malwjan ve Eski İskandinav dilindeki mala ile ilgili olduğunu ve “öğütmek” ve “öğütücü” manasında yorumlandığını belirtir.
Mjölnir’in Kremi
İzlandalı bir şair, tarihçi ve format Snorri Sturluson (1179-1244) tarafından yazılmıştır Nesir Edda‘ya göre Mjölnir, Brokkr ve Sindri (Eitri olarak da bilinen) ödüllü cüce kardeşler tarafından yapılmıştır. Cüce kardeşler, Loki’yle girdikleri bahisler karşılığında çok çalıştılar ve hilekarlarının çekici yaratmasını engellemesi için her şeyi denemesine rağmen, Mjölnir yalnız çok küçük bir kusurla tamamlandı: kabzası oldukça kısaydı. Bu küçük kusurunun yanı sıra, Mjölnir cücelerinin sıralı Ethernet kazanmasını sağladı ve Loki’ye bir cezayla birlikte bu durum, muhtemelen Snaptun Taşı’nda tasvir edildi.
Nesir Edda‘da Skáldskaparmál başlıklı bölüme göre Mjölnir, gök gürültüleri ve fırtına yaratmak için fırlatılabilir ve yerlerde bir bumerang gibi Thor’un eline dönebilirdi; Bu çekicinin hem elde edilebileceği hem de fırlatılabileceği öngörülüyor. İronik bir şekilde Vikingler çekici silah olarak kullanılmamış, daha isteğe bağlı bıçaklar, baltalar, mızraklar, yaylar ve kılıçları tercih ediyorlardı. Yaratılışından beri Mjölnir benzersiz kullanılışı ile istisna bir nesne gibi görünüyor.
Bronz Çağı Taş Oymaları
Snorri Mjölnir’in yaratılışını mitolojik bir şekilde anlatırken, arkeologlar çekiç uygulayan figürlerin ehemmiyetini doğrulayan ve Bronz Çağı’na (m.ö 2000-700) tarihlenen çekiç oymaları bulundular. Simek şöyle yazıyor:
Mjǫllnir yalnızca mitolojik kutsal bir silah olarak hizmet etmiyor… çekiç veya balta içeren tanrının benzeri figürlerin taş oymaları erken dönemlerde, muhtemelen bir doğurganlık kültünde, kutsama aracı olarak rol oynadığını gösteriyor.
Üstelik Simek, Mjölnir’in bu döneme ait kaya oymalarında evliliklerin kutsanmasında ve kutsanmasında rol oynadığını belirtmekle, çekicin Bronz Çağı İskandinavya halklarının zihninde sembolik bir nesne olarak varlıklarını kanıtlamaktadır. 1270’lerde bir tarihte yazılan ancak daha eski sözlü geleneğe dayanan Şiirsel Edda, evliliği kutsamak için Mjölnir’in çağrıldığı Thrymskvida (Eski Nordikte: Þrymskviða)adlı bir şiiri içerir. Bu durumda, bu Thor’un Thrym adındaki bir erkek devle olan evliliğidir.
Thrymskvida‘da Mjölnir
Şiirin başlangıcında Thor uyandığında Mjölnir’in kaybolduğunu görüyor. Endişeli bir şekilde Loki’yi çağırır ve Loki hemen çekici çalanın dev Thrym olduğunu anlar. Loki, Thyrm’e gidip Mjölnir’i geri vermek için ne istediğinde dev’i sakladığını ve Freya’nın devlerin ülkesinde Jötünheim’a gidip onun gelini olana kadar da geri vermeyeceğini söyler. Loki bunları haber aldığında Freya açıkça bunu reddeder ve tanrıların nöbetçisi Heimdall, Thor’un Freya kılığına girerek Mjölnir’i kendi başına aldığı bir plan yapar.
Thor’un itirazlarına rağmen, Mjölnir’in eksikliği, bir durumu ve umutsuz olayları gerektirir. Poetic Edda’nın en akılda kalıcı sahnelerinden birinde, Tanrılar Thor’u gelin adayı Freya olarak giydirir ve ona İskandinav geçmişinde geçmişiyle, evlilikle ve kadınlıkla ilişkilien semboller giydirir; bunların arasında duvak, mücevher ve anahtarlar bulunur. Loki hizmetçisi olarak Thor’un yanında gider ve devlerin tutulduğu Thrym’in evinde doğru yola koyulurlar.
Loki, Thor’un son derece hanımefendiye yakışmayan sofra adabı ve yanan kırmızı gözlerinin haklılığını kanıtladıktan sonra Thrym Mjölnir’i çağırır: “çekiciyi programı, gelini kutsayın, Mjöllnir’i değiştirebilen silahına koyun, Vár’ın genişletilebilir birlikte kutsayın bizi” (Orchard, 101). Thor çekiç eline geçer geçmez Thrym’i ve tüm ev halkını katletmeye başlar.
Simek, Mjölnir’i gelinin kucağına koyma geleneğinin başka bir şekilde kanıtlanmadığını belirtiyor. Bununla birlikte, Thor’un çekiciliğini geri alabilmek için sadece Freya kılığına girmek durumunda kalmak ve silahını geri almak için devle evlenmesine lüzum olmadığı hikayenin beklenen bir parçası gibi görünüyor. Kuzey Pagan Mitleri: Kuzeylilerin Tanrıları adlı eserinde, Christopher Abram Thor’un çekicinin korunması ve bereketlilik ile saklanabileceğini söylemektedir.
Mümkündür ki Mjölnir’i gelinin kucağına koymak yukarıda da belirtildiği üzere, Bronz Çağı’nda bereketlilik kültüyle ilgili kutsama ritüellerinde çekicin hatırlatma hatırlatması mümkün olmakla birlikte, aynı zamanda Thrymskvida Hikayenin bir uydurması da olabilir. Bu çağrımı ve Thrymskvida Olaylarını aklımızda tutarak, bu silahın ve kutsama aracının İskandinav inançlarının simgesi haline nasıl geldiğini daha iyi bir tanım adına arkeolojik kayıtlara başvurabiliriz.
Sembolik Mücevher olarak Çekiç
Arkeologlar güney ve orta İskandinavya’da 50 pratik gümüş çekiç biçimli kolyeler buldular, Kuzey Norveç’te, Polonya’da, İngiltere’de ve İzlanda’da da ortaya çıkarıldı. Akademisyenler bu kolyelerin, 10. yüzyıldan beri geç bir modayı temsil ettiğine Hıristiyanların haç kolye takma geleneğine bir tepki verebileceğin kaydedildiler.
Ancak Thor’un çekici muskalarının demir, bronz ve kehribardan yapılmış örneklerinin gümüşten yapılmış olanlardan daha eski olduğu da farklıdır. Abram, bu erken emsallerin, İskandinavya’nın Hıristiyanlığa uğramasından önce çekiç kullanan tanrıyla mevcut olan yaygın bir kültün sembolü olan koruyucu tılsımlar olarak kullanılabileceğini belirtiyor.
Danimarka’daki Trendgården’de bulunan 10. yüzyıl sonlarına ait özel bir sabuntaşı kütlesi, ikonik çekicin ağırlığının iki yanında iki haç metabolizması içerir. Bu durum en azından bir süreliğine bu sembollerin eş zamanlı olarak talep edildiğini gösterir. Ash ve Karaağaç’ın Çocukları: Vikinglerin Tarihi adlı eserinde Neil Price, geç Viking Çağı İsveç ve Danimarkasında belirsiz veya senkretik dini inançlara örnek teşkil eden çeşitli eserlerden bahseder.
Bilhassa, Price’ın “Thor’un çekicinin haçları” olarak adlandırdığı benzersiz parçalarda da yapılabilir; Bu kazançlara göre hem çekiç hem de haç olarak okunmalarını kasıtlı olarak zorlaştıracak şekilde yapılmıştı. Fiyat kısaca şöyle yazıyor: “Böylece eşyaların bağlanmasına göre mümkün olan şekilde, birden fazla inanç sistemine bağlılığı belirtmek için takılmış olabilir” (460). Bu durumda Mjölnir’in sembol olarak çeşitleri değişken görünüyor: çekiç duruma göre haçı taklit edebilir veya yerel muhalefeti temsil edebilirdi.
Ragnarök’ün ardından Mjölnir ve Modern Yorumlar
Poetic Edda’daki Vafşruðnismál olarak adlandırılan gizemli bir pasajda dev Vafthrudnir (Vafşrúðnir), Thor’un Ragnarök savaşında iyileşmenin ardından Mjölnir’in oğulları Magni ve Módi tarafından miras açıkça alındığını söylüyor. Aesir’in sahip olduğu tüm harika eşyaların arasında Ragnarök’ün ateşlerinin sönmesinin ardından neden anıldığı belirsiz olsa da bu pasajın önemine işaret eder: çoğu tanrının ölümünden sonra bile, mevcut kaynağımız Mjölnir’i anlatıyor.
Zaman Mjölnir ile ilgili koşullar değişti ve modern hayal gücü yeni yorumlama ve kullanıma göre uyarlanmıştır. Marvel’ın Thor uyarlamasıyla yıldırım ana makinesinin çekicisinin yalnızca kaliteli olan kişiler tarafından nesneye, kendine özgü bir irade ve ahlak yüklemiştir. Asatru modern dininde, Thor’un çekici bireysel inanç sistemi bir işaret olarak giyilebilir. Diğerlerinin Vikinglerin kültürel bağlantısının temsili olarak Mjölnir’i giyip sergileyebilirler.
Ne yazık ki, İftira ve Karalama Karşıtı Birlik’e göre, çekiç aynı zamanda neo-Naziler ve diğer Beyazların üstünlüğünü savunan gruplar tarafından da bir nefret sembolü olarak sahiplenilmiştir; Bu gruplar bazen benzer biçime sahiplenilmiş bir olan gamalı haç (gamalı haç) ya da diğer ilgili sembolografileri çekiç tasarımına eklerler.
Mjölnir’i edebi, arkeolojik, sembolik ve modern yorumlarla elele değerinde, Thor’un çekicinin çok değerli olduğu ve öyle olmaya devam edeceğine dair. Yıkıcı bir silah, bereketin müdürü ve doğal olaylar, kutsama aracı veya bir inanç sistemi iddia etme, atama veya özümseme aracı olarak kullanılabilirdi. Çekiç ilk olarak taşa oyulduğu zamanlar yüzyıllar sonra bile Mjölnir’in anlamlandırması insanların hayatlarında ve hayallerinde güncelliğini koruyor.
