Karakasa Kozo, Japon mitolojisinde ilginç bir varlık olan bir şemsiye şeytanıdır. Adı “Karakasa” Japonca’da “şemsiye” anlamına gelirken, “Kozo” ise “çocuk” veya “genç” demektir. Bu varlık genellikle bir şemsiye ve tek bir insan bacağı ile tasvir edilir. Şimdi, Karakasa Kozo’nun hikayesi ve özelliklerine bir göz atalım.
Kara Şemsiye Hayaleti , Şemsiye Hayaleti , Şemsiye Hayaleti , Tek Bacak (Ipponashi) , Karakasa Tek Bacak (Karakasa Itsu) Ponashi olarak da adlandırılır ve hayalet şemsiye çoçuk olarak tasvir edilir.
Kusazogami’de , resimlerinde oyuncak oyuncak , karuta’da (“Obake Karuta ” gibi ) ve Edo döneminden sonra oluşturulan Kabuki’de, Meiji ve Taisho dönemlerinden sonra da oyuncaklarda , yokai ile ilgili kitaplarda kullanılmıştır. (çocuklar, perili ev yapımları vb. Filmlerde görülen vb.)
Genellikle bir gözün tek ayak üzerinde yukarı aşağı zıpladığı bir şemsiye olarak tasvir edilir. Bazen şemsiyesinden çıkan iki kolu, iki gözü ve uzun bir dili vardır. İki bacaklı olarak tasvir edildiği örnekler de vardır (Kano Banshin’in “Hyakki Yagyō Zumaki”’si gibi ).
Daha eski bir versiyonu Muromachi donemi resim parşömeni ” Hyakki Yagyo Emaki “de de görülebilir, ancak bu emaki’deki şemsiye yōkai , başında katlanmış bir şemsiye bulunan insansı bir yōkai’dir.
Karakasa-Kozo, Japon folklorunda eski bir şemsiyeye giren ve hiçbir şeyden haberi olmayan insanlara şakalar yapmaktan hoşlanan bir ruh veya hayalettir. Hikaye, 100 yıl boyunca sadakatle hizmet veren bir şemsiyenin ruh kazanacağını, büyük bakan bir gözü, uzun bir dili olacak ve eskiden sapının olduğu yerde tek ayak üzerinde zıplayarak duyarlı ve canlı hale geleceğini anlatıyor.
Karakasa-Kozo çoğunlukla zararsız ve oldukça yaramazdır. Yağmurda insanlara gizlice yaklaşmayı, devasa dilleriyle büyük, ıslak, yağlı bir yalama yapmayı ve insanlar irkildiğinde gülmeyi severler. Rüzgarlı bir günde şemsiye ruhunun insanların ayaklarını yerden kesip gökyüzüne kadar uçuracağı söyleniyor.
Bazen Karakasa-Kozo düşüncesizce çöpe atıldığında sinirlenir; Japonya’da bugüne kadar kırılan veya kullanılamaz hale gelen bir şemsiyeyi veya başka bir aleti teselli etmek için törenler yapılıyor.
Halk masalları, boroboroton (cinli bir futon) veya ungaikyo (cinli bir ayna) gibi birçok ev aletine giren tsukumogami’den (alet ruhları olarak tercüme edilir) bahseder.
Karakasa Kozo’nun Kökeni ve Tarihi
Karakasa Kozo’nun kökeni ve tarihi, Japon mitolojisinin derinliklerinde gizemli bir yolculuğa benzer. Bu şemsiye şeytanının kökenleri, eski Japon efsanelerine ve halk hikayelerine dayanır. Şimdi, Karakasa Kozo’nun kökenleri ve tarihi hakkında biraz daha derinlemesine bir göz atalım.
Karakasa Kozo’nun kökeni, Edo dönemi Japonya’sına kadar uzanır. Bu dönem, Japon kültüründe birçok mitolojik yaratığın ortaya çıktığı ve hikayelerin şekillendiği bir zamandı. Karakasa Kozo’nun da bu dönemdeki efsanelerde ve halk hikayelerinde yer almaya başladığına inanılır.
Edo dönemindeki resimlerde tek gözlü, tek bacaklı canavarlar olarak görülüyor ve Edo döneminden Taisho dönemine kadar hayalet karuta oyunlarına ait resim kartlarında da birçok tek bacaklı canavar olarak görülebiliyor .
Kabuki dansında, bir aktör tek bacaklı bir figür gibi giyinerek dans eder (yüzü genellikle bir şemsiyenin dışında gösterilir) ve geç Edo döneminde değişim dansı “Shocho Ougi Utsushie” gösterinde bir oyun olarak izliyiciyelere sunum olarak gösterildi.
Karakasa Kozo’nun tarihi, genellikle Japon geleneklerine ve folkloruna dayanan halk hikayeleri ve söylenceler aracılığıyla aktarılır. Bu hikayelerde, Karakasa Kozo genellikle eski ve terkedilmiş yerlerde ortaya çıkar ve insanları korkutmak veya rahatsız etmek için hileler yapar. Hikayeler, genellikle geceleyin ya da sisli ve kasvetli havalarda geçer, bu da Karakasa Kozo’nun doğasını ve amacını vurgular.
Karakasa Kozo’nun tarihi boyunca, bu varlık birçok farklı hikayede ve efsanede yer almış ve zamanla farklı yorumlar ve anlatılarla şekillenmiştir. Bu efsaneler, genellikle Japon kültürünün derinliklerinde yaşayan insanların korkularını ve endişelerini yansıtır ve doğaüstü varlıklarla olan karşılaşmalarını anlatır.
Karakasa Kozo’nun Korku Hikayeleri
Karakasa Kozo, Japon mitolojisinde korku hikayelerinin merkezinde yer alan etkileyici bir varlıktır. Bu şemsiye şeytanı, eski ve terkedilmiş yerlerde insanları bekleyen ürkütücü bir varlık olarak tasvir edilir. Şimdi, Karakasa Kozo’nun korku hikayelerine olan etkisini ve önemini keşfedelim.
Karakasa Kozo’nun korku hikayelerindeki varlığı, genellikle insanların doğaüstü varlıklarla olan karşılaşmalarını ve korkularını yansıtır. Bu hikayelerde, Karakasa Kozo eski tapınaklarda, terkedilmiş evlerde veya unutulmuş mezarlıklarda ortaya çıkar ve insanları korkutmak veya rahatsız etmek için hileler yapar. Aniden beliren ve tek bacağıyla zıplayan Karakasa Kozo, masum insanları korkutmak için etkileyici bir şekilde kullanılır.
Karakasa Kozo’nun korku hikayelerindeki varlığı, genellikle geceleyin veya sisli havalarda geçer. Bu, hikayelerin atmosferini daha da karanlık ve ürkütücü hale getirir. Karakasa Kozo’nun aniden belirmesi ve insanların korkutucu şekliyle karşılaşması, okuyucuları gerilim ve dehşet dolu bir yolculuğa çıkarır.
Hikayelerde, Karakasa Kozo’nun insanlara zarar vermekten ziyade onları korkutmak veya rahatsız etmek için hileler yaptığı sıkça vurgulanır. Bu varlık genellikle öldürücü değildir, ancak etkileyici görünümü ve ani ortaya çıkışıyla insanların kalplerine korku salar. Bu, hikayelerin gerilimini ve heyecanını artırır ve okuyucuları adrenalin dolu bir deneyime sürükler.
