Josang: Kore Mitolojisinde Atalara Tapınma Geleneği ve Ritüelleri

Josang, kişinin yakın ataları, yavruları, ölmüş bir akraba veya herhangi bir ilgisiz ruh anlamına gelir veKore Şamanizminde bir tanrı olarak tapınılır . Kan bağı olan kişilerden ziyade doğaüstü bir varlık olarak görülür, hem erkek hem de kadın olmak üzere tüm yakın ve geniş aileyi ve aileyi etkileyen tüm diğer ölmüş ruhları içerir. Bunlara evlenmeden önce ölenler veya trajik, zamansız bir şekilde ölenler dahildir.

Josang, şamanik inançta merkezi bir rol oynar ve yaşayanların hayatlarıyla ilişkilidir. Ev tanrısı olarak Josang için gerçekleştirilen ritüeller, şamanik uygulamalardan ve Konfüçyüs ritüellerinden farklıdır. Şamanizmde, yaygın bir inanca göre, Josang’a tapınmada bağlılığın olmaması, torunlar için sorunlara yol açar.

Josang Kavramının Kökeni ve Anlamı

Birçok dinde yaygın olan bir düşünceye göre, ataların ruhu kötülüğe karşı bir koruyucu görevi görür. Bilim insanları, resmi ata ibadetinin Üç Krallık döneminde Silla Kralı’nın saltanatına kadar uzandığını savunuyorlar. bir süre sonra yalnızca kraliyet aileleriyle sınırlıydı. Bu ritüeller yılda dört kez, mevsimsel uygulamai takip edilerek yapılıyordu. Ata ibadeti ancak Koryo hanedanlığının sonucu ve Yi hanedanlığının başında (15. yüzyıl) kesin bir biçim aldı. 

Konfüçyüsçülüğün Yi hanedanlığı için baskın ideoloji olarak ortaya çıkması, Kore aileleri arasında ata ibadetinin popülerleşmesine yol açtı. Buna her evde aile soyuna dayalı bir türbe kurulması da dahildi. Budizm resmi din olmasına rağmen, üç yıllık yas ritüeli de dahil olmak üzere ata ibadeti uygulanıyordu.

İbadet prosedürü

Cenaze törenleri sırasında, ayrılan ruhu geri çağırma töreni ölümü tasdik eder. Ruh kutusundaki ruh, ölümden sonra saklanan ölü bedeni terk eder. Bir ruh daha öbür dünyadan gelen habercilerle birlikte gider ve üçüncü ruh yedi ruhla birlikte vücutta kalır. Cenaze törenleri ve ceset ve ruh kutusu ile yapılan haberciler için tören bu sebepten dolayıdır. Cenazenin en önemli töreni cesedin arındırılması törenidir. Bu törende, ölüye öbür dünyadaki yaşam için yiyecek ve giysi verilir; ayırma töreni sırasında cesedi bağladıktan sonra, akrabalar ve arkadaşlar ölen kişiye öbür dünyadaki on iki kapıda kullanması için kağıt para verirler.

Uzun cenaze ve yas dönemi, yas tutan kişi için sabır ve özveri dönemidir. Yavruların bu fedakarlığı, ölen ebeveynin yaşayan aile üyelerini de koruması gereken bir ata haline gelmesini sağlar. Ölü ruh, pişmanlıktan kurtulmak ve diğer dünyadaki on denemenin geçmesine yardımcı olmak için bir şamanın yardımına ihtiyaç duyar. Bu, ölüm bir kazadan kaynaklandığında yapılır. Üç tür şamanistik rahatlama ritüeli vardır, bunlar ev temizliği ritüeli (chipkasim), requiem ritüeli (chinogi-kut) ve arınma ritüelidir (ssigim-gut). Requiem ve arınma ritüelleri bunların en popüler ve önemli olanlarıdır.

Ev temizliği ritüelinin temel amacı ölülerin pişmanlığını dağıtmaktır. Bu ritüel sırasında ruh iki kez aşağı iner, bir kez şamana ve bir kez de bambu sopayı tutan adama. Cenaze töreninde olduğu gibi, bu ritüeldeki önemli tanrılar, ölen kişiyi diğer dünyanın kralına götüren habercilerdir. Requiem (chinogi-kut) ritüeli, ölen kişinin cennete geçişini kolaylaştırır ve yeraltı kralları tarafından verilen on yargıdan sonra cennete ulaşmasına yardımcı olur. Bu ritüeldeki en önemli tanrı, şamanın kurucu ruhu olan Prenses Pari’dir.

Requiem ritüelinin en sembolik kısmı, kumaş köprülerini kesme ritüelidir. Ancak arınma ritüelinin canlı sembolik bölümleri vardır – yedi düğümü çözme ritüeli, ölü bedeni suyla yıkama ritüeli ve pürüzsüz bir geçiş ritüeli. Bunlar pişmanlığın dağılmasını, kirlilikten arınmayı ve öteki dünyaya geçiş yolunu sembolize eder. Bu şamanistik ritüeller, kazalarda ölenlerin arınmasını ve öteki dünyaya geçmesini sağlar.

Modern Kore’de Atalara Tapınma

Kore’de modernleşmenin gelişi, ata kurbanının yaygınlığında bir düşüş olacağı beklentisini beraberinde getirdi. Son, “Ata Tapınması: Modernleşme Perspektifinden” adlı makalesinde, Kore’de ata tapınmasının güçlü bir şekilde canlandırılmayacağını gösteren beş faktörü sıralıyor; Konfüçyüsçülüğün zayıflamış statüsü, geleneksel dünya görüşünün sekülerleşmesi, geleneksel aile ve sosyal yapıların parçalanması, ritüellere karşı yabancılaşma hissi ve toplum üzerindeki Hristiyan etkisi.

Birçok aile, atalarının mezarlarını düzenli olarak ziyaret etmekte ve onlarla bağlantılı çeşitli ritüelleri icra etmektedir. Atalarına saygı gösteren Koreliler, bu gelenekleri her yıl 1 Ocak’ta (Seollal) ve 15 Ağustos’ta (ay takvimine göre Chuseok) kutlamaktadırlar. Ayrıca, Mart ayındaki Hansik Günü’nde de atalarının mezarlarına sunak yiyecekleri bırakmaktadırlar.

Kore Hristiyanlığı, atalara tapınmaya bir alternatif olarak anma törenleri geliştirmiştir. Kore Kilisesi, bu anma törenlerini yerel kültüre uygun bir şekilde “Korelileştirilmiş” bir forma dönüştürmüştür. Ancak Kim, bu yeni törenin hâlâ atalara tapınmayı andıran Şamanistlik ritüel unsurları taşıdığını ifade etmektedir. Günümüz Hristiyan anma ritüelinde, Konfüçyüs ritüelinin öğeleri de iç içe geçmiş durumdadır. Örneğin, ölen kişinin resmine bakmakta, bir yay yaparak, mum yakmakta ve bu nesneleri mezarın önüne bırakmaktadırlar; bu, bir Konfüçyüs ritüelidir.