Geçim Tanrıçası Bayanay
Bayanay – Türk mitolojilerinde Geçim Tanrıçası. Bayana (Payana, Payna) olarak da bilinir. Avcıları, balıkçıları ve ormanı korur. Adına Payna töreni düzenlenir. Avcılar ateş yakıp dua ederek avlarının bereketli ve kazasız geçmesini dilerler. Kimi kültürlerde çocukları korur. Soyun koruyucusu olduğu düşünülür.
May Ana (Pay Ana)’nın farklı bir söyleyişi ve aslında aynı Tanrı olduğunu ileri süren görüşler de mevcuttur. Bir görüşe göre Bayanay Hanım aslında yedi kişidir. En bilinenleri şunlardır.
- Bay Bayanay: Avcı Tanrıçası.
- Tağ Bayanay: Ormancı Tanrıçası
- Uğu Bayanay: Balıkçı Tanrıçası.
(Bay/Pay/May) kökünden türemiştir. Geçim, zenginlik, rızk ve kutsallık anlamları vardır. Bilgelik, yönetmek, egemenlik bildirir. Türkçede Bay erkek, Bayan ise kadın demektir. Bayan sözcüğünün zenginlik anlamı Moğolcada da aynen mevcuttur. Bayar ise Bayram anlamına gelir ve bu sözcüklerde aynı köktendir.
Bayındır Han
Bayındır Han – Türk söylencelerinde adı geçen efsânevi hakan. Bayundur Han olarak da bilinir. Korkut Ata (Dede Korkut) öykülerinde Han’lar Han’ı olarak tanımlanır.
Bayındır Han hükmettiği halka her sene büyük şölen düzenler, yiyecek ve içecek yağma ettirir. İsminin anlamına bakıldığında Ülkeyi dirlik ve düzen içinde tutan, geliştiren, uygarlığı yayan bir kişi olduğu ve bu ismin belki de bir unvan olarak verildiği akla gelmektedir.
Bayrım Ana
Bayrım Ana – Türk mitolojisinde, özellikle de Kafkas Türklerinde Meryem Ana. “Bayrım Biyçe” olarak da adlandırılır. (Biyçe, Kafkaslarda Prenses demektir.) Bayrım kavramı ilk önceleri kadın evliya ve hattâ daha geniş olarak “Pir” anlamına gelirken, sonraları Karaçay ve Balkar bölgesinde Meryem Ana’yı nitelemekte kullanılmıştır.
Yarı Tanrıça konumundadır. Bazen Kadın ve Çocuk Tanrıçası olarak da görünür. Nartlarda Umay Biyçe ve Bayrım Biyçe üzerine kurulu ikili Tanrıça kültü oluşturulmuştur. Umay Biyçe, Türklerin Ana Tanrıçası Umay Hanım’dan başkası değildir ve onun tüm özelliklerini taşır. Bayrım Ana (Meryem Ana) ise Hıristiyanlığın etkisiyle gelmiştir.
Moğolların Alankova Hanımı ile benzer bir biçimde erkek eli değmeden gebe kalmıştır. Alankova ayışığından gebe kalmış, Meryem Ana’nın ise Baş Meleğin Tanrı’dan aldığı emirle kendisine verdiği mucize (rahmine koyduğu ruh) sonucu, babasız olarak çocuğu olmuştur. Meryem ismi İbranice Miriam, Arapça Meryem sözcüklerinden dilimize geçmiştir.
Bayrım Öy, Bayrım Ana’dan dilek dilenen yer, Bayrım Gün ise kendisinden dilek dilenen gündür ve bazen Cuma gününe bu ad verilir. Bayrım Ay ise Nevruz yâni Mart ayıdır.
Bay Kökü
Türk inanç sisteminde mitolojik varlıkların adlarında kutsallık içeriğini bildiren bir sözcük ve köktür. Örneğin Ülgen ve onun oğulları gibi, en ulu ilâhî varlıkların ve en güçlü şamanların adlarıyla birlikte yer alır. Veya “Bay Terek” (Bay Kayın) adı verilen hayat ağacının adında da kullanılır. Bayram sözcüğü ve benzeri bir anlam taşıyan Bay-gün yine bu kavramla alâkalıdır.
Moğolcada “Boyan”, “Bayan”, “Buyan” ve “Poyan” gibi kişi adlarının içerisinde de korunmuştur. Bay/Pay/May kökü anlam itibariyle efsun, büyü, dua ve kurban, şölen, bayram ve benzeri anlayışlarla bağlılık içerir. Anadolu Türkçesinde “bağı” sözü, efsuncu, büyücü anlamında kullanılır. Altaylarda, “baylu” sözü, dokunulmaz, kutsal ve yasak anlamına gelir.
Slav dillerine bu kökten geçen bazı kelimeler vardır. Örneğin Sırp-Hırvatça’da kullanılan, “Bayati” (büyülemek, efsunlamak, fala bakmak) gibi…
