Karmik prensiplerle birleşen Yaşam Çarkı, Samsara, yaşam, ölüm ve yeniden doğuşun sürekli döngüsünü temsil eder. Samsara, doğum, ölüm ve yeniden doğuş döngüsüdür. Samsara inancı, kişinin hayatının önceki hayatında nasıl yaşadığına göre belirlendiği fikrine dayanır. Bu yasaya Karma denir ve yeniden doğuş sayısı kişinin Karmasının ne kadar iyi veya kötü olduğuna bağlıdır.
Nihai hedef, moksha adı verilen Samsara’dan kurtuluşa ulaşmaktır . Bu reenkarnasyon sürecine olan inanç, Budizm ve Jainizm gibi Hint Yarımadası’nın Dharmic dinlerinde bulunan teolojik bir kavramdır. Samsara, zamanın geçişini, sürekli ve tekrarlanan doğum ve ölüm döngüsünü temsil eder ve Karma bunun sonucudur.
Karma: Samsara’nın Nedeni
Karma kökeni itibariyle Vedik’tir ve bir zamanlar ritüelistik eylemler olarak anılırdı. Daha sonra, Upanişadların gelişmesiyle Karma, tüm insani faaliyetleri ve bunların sonuçlarını ifade edecek şekilde genişletildi. Herhangi bir eylem bir bireyde iz bırakır ve bir ömür boyu biriken karma, bir sonraki bedensel varlığımızı belirler.
Brahminler büyük erdemleri nedeniyle en yüksek kastta doğarlar ve Şudralar iddia edilen kötü davranışların kefareti için en düşük kastta doğarlar. İyi karma insanları daha yüksek kastlara ve dolayısıyla daha iyi bir hayata getirir, hatta onları bir deva , bir insanüstü varlık veya bir tanrı konumuna yükseltir. Kötü karma yüklerle dolu aşağılık bir hayat getirir ve ayrıca bir hayvan veya şeytan olarak doğmakla sonuçlanabilir.
Hinduizm, Manu Smriti gibi Hint metinlerinde kaydedilen olası yeniden doğuşların uzun listelerini geliştirdi . Birinin neden hasta veya kötü huylu olduğunu veya neden hayatta avantajlara sahip olduğunu açıklarlar. Şastralar gibi dini metinler , belirli günahları oruç tutma, dualar, banyo yapma vb. gibi kişinin yaşamı boyunca yapması gereken uygun kefaretlerle eşleştirir. Bu, Vishnu, Shiva veya diğerleri gibi belirli bir tanrıyı onurlandıran şölenleri gözlemlemeyi de içerebilir.
Samsara acı çekmektir. İnsanlar bundan kaçamaz ve olumsuz duygular, acı ve bu acının üstesinden gelmek için sürekli bir arzu yaşarlar. Cevap, kötü Karma’nın önlendiği ve Moksha’ya doğru ilerlemenin sağlandığı odaklanmış bir yaşamda yatar. Bu, kişinin karmasını ilerletmek ve sonraki reenkarnasyon döngülerinde giderek daha iyi hayatlar elde etmek için hangi eylemlerin yapılması gerektiğini açıklayan bir dizi ilke olan Dharma’yı takip etmek anlamına gelir – böylece moksha’ya daha da yaklaşır.
Samsara, ruhun göçüyle ilgili Hindu felsefesinden kaynaklanır. Ruhun bedenden bedene geçtiği doğum, ölüm ve yeniden doğuşun sonsuz döngüsüdür. Ruh gelecekteki yaşamında ne tür bir bedene sahip olacak -insan veya hayvan-? Bu, geçmiş yaşamlarınızın kalitesine bağlıdır.
Samsara’nın temel bir yönü, insanların Maya olarak bilinen dünyevi bir durumda yaşadıkları fikridir : cehalet hali ve gerçekliğin yanıltıcı bir vizyonu. Maya, zihnin geçmiş deneyimlere dayalı imgeler yaratan psikolojik bir özelliği olan birçok yanlış fikir ve kavramdan oluşur. İnsanlar bu tür yapıları kullanarak gerçekliğin tamamen yanlış bir fikrini yaratır ve onları Moksha’dan uzaklaştırıp Samsara’nın tuzaklarına çeker. Maya bazen egomuz olarak kabul edilir, Hinduizm’in dünyanın yanlış bir yorumu olarak gördüğü şeye dayalı olarak çevremizle ilişkiler kurma arzusu.
Samsara Ruhların Göçü Olarak
Antik Vedalar, Samsara ve yaşadığımız dünya hakkında birincil bilgi kaynağıdır. Ayrıca, önemli ölçüde gelişmiş bir Vedik kozmoloji sistemindeki diğer dünyaları ve evrenleri de açıklarlar. Bu geniş sistem, maddi olmayan formdaki ebedi ruhlarla doludur. Bunlar, tipik bir Dharmic inancı olan ruhların göçünün önemli bir yönüdür. Ruhlar, insanlar, hayvanlar, bakteriler ve hatta farkında olmadığımız yaşam formları dahil olmak üzere bir bedenden diğerine göç eder.
Vedalar , yaşamın ruhsal ruh ve maddi bedenin birleşimi olarak gerçekleştiğini doğrular, ancak ruhu olmayan bir beden ölüdür, ruh ise yüce tanrının bir parçası olarak ebediyen var olur. Maddi varoluş değişir ve ruh birkaç saniye veya binlerce yıl yaşayabilir. Bu fiziksel bedenler, karma oluşturan zorluklar ve olaylardan geçen ruh için kaplardır. Bu zorluklar sayesinde Maya ortaya çıkar ve Samsara’yı harekete geçirir. Ruh yüce yaratıcıyla birleşmeyi özlerken, Maya onu fiziksel deneyime çeker.
Bhagavad Gita’ya göre , her ruh kendi dersini öğrenir ve bazen insan yaşamı boyunca yaptığı kötü veya dindar eylemler için cezalandırılır veya ödüllendirilir. Bir insanın her eylemi ya Tanrı’nın evrensel yasası tarafından ya da bu yasaya aykırı olarak yapılır. Sadece kendini gerçekleştirmiş bir ruh, karmanın zincirlerinden tamamen kurtulabilir ve ruhsal dünyaya geri dönebilir. Bhagavad Gita, canlı bir varlığın arzularına göre belirli bir vücut tipini nasıl benimsediğini daha ayrıntılı olarak açıklar.
İnce beden (zihin, zeka ve sahte egodan oluşur) ölüm ve yeniden doğuş arasındaki geçiş hali sırasında ruhu sarar ve örter, söz konusu ruhun tüm düşüncelerinin, faaliyetlerinin ve arzularının kayıtlarını içerir. Bu kayıtlar, yaşayan bir varlığın bir sonraki yaşamında ne tür bir kaba bedene sahip olacağını belirler.
Tıpkı bir takım elbise mağazasında birçok farklı ceket, gömlek, tişört ve pantolon bulabildiğimiz gibi, ruhlarımızın seçebileceği 8.400.000 çeşit varoluş vardır. Arzularımızı tatmin etmek için bu bedenlerden herhangi birini seçebiliriz. Ancak, yeni bedenin özellikleri önceki yaşamdaki Karma seviyesine bağlıdır. Yeni bedeni oluşturan unsurlar bilinçli olarak kararlaştırılır ve ruh, oluştuğu anda ona göç eder.
Maddi doğa zorlayıcıdır ve maddi varoluş biçimleri bir kişiyi başka bir bedeni kabul etmeye zorlar. Bu güç, canlı bir varlık daha yüksek bir bedenden daha düşük bir bedene geçtiğinde gözlemlenir. Mevcut bedeninde uygar olmayan bir şekilde hareket eden bir kişi şüphesiz gelecekte daha düşük bir yaşam türünü kabul etmeye zorlanacaktır.
Bir kişi, tanınmış veya ünlü bir kişinin bedeninden zevk alsa da, daha düşük bir yaşam türünün bedenini kabul etmek zorunda kalacağını anladığında, mevcut bedenini terk etmeyi reddedebilir. Bu durumda, bu nedenle, ölmeden önce günlerce komada kalabilirler.
Moksha : Samsara’nın Sonu
Moksha, özgürlük veya kurtuluş anlamına gelen bir Sanskritçe kelimedir. Tüm yaşam mokshaya ulaşmayı özler. Bireysel benlik kaybolur ve varlık, tüm arzular ve Karma’nın tüm sonuçları dahil olmak üzere fiziksel dünyanın tüm zorluklarından özgürleşir. Evrensel benlik veya Atman olarak ilahi olanla, varlığın saf özüyle birlik seviyesine ulaşmak anlamına gelir.
Samsara, gerçek benliği tanıma sürecidir, ilahi yaratıcı Brahman ile içsel birliği arama sürecidir. Atman kendini gerçekleştirmeye ulaştığında, kişi yeni bir hayata geri dönmez, Brahman’a geri döner. Bu, Hinduizm ile Budizm arasındaki temel bir farktır . İkincisinde, gidilecek bir Brahman’ın olmadığı, Benliğin neredeyse tamamen yok olduğu Nirvana hedefi vardır. Bu nedenle, Moksha Nirvana ile özdeşleştirilemez.
Atman’ın yavaş hareketinin sebebi Maya’dır, bu hayatın, isim, aile, iş ve toplumsal düzenle karakterize edilen özelliklerinin yanılsamasıdır. Farkındalığa ulaşmak için Hinduizm, yoga olarak bilinen geniş bir faaliyet yelpazesi önerir. Bu, nefes egzersizleri, fiziksel duruşlar, bekarlık ve meditasyonu, Batı’nın yoga fikrinden çok daha kapsamlı bir çerçevede içerir .
Maya bizi bu fiziksel dünyaya bağlar ve birçok Hindu bilgini ve mistik, bu esaretin bu kadar çok acı çekmenin nedeni olduğunu savunur. Dharmic prensipleri takip etmek ve iyi Karma elde etmek Moksha’ya giden yoldur, yoga uygulamaları ise Atman ve Brahman’a dair içgörünün mümkün olduğu aşkın deneyimler elde etmemize yardımcı olur.
Moksha’nın kurtuluşu bir yer değildir. Cennet veya cehennem, fiziksel veya ruhsal bir dünya değildir. Hiçbir yer ve hiçbir zaman değildir. Materyalist bir dünya görüşüyle, bazen Moksha’nın “pozisyonunu” belirlemek zordur. Ancak, buna Atman’ın öz-gerçekleşmesiyle başlayan bir süreç olarak bakmak daha iyidir.
Yüzyıllarca Hindu yoga uygulamaları Moksha’ya giden yolu gösterir. Yoga yoluyla, kişi kendini Maya’dan parça parça kurtarır ve gerçekliğin daha fazla farkındalığını yaratır. Bu süreç mükemmel bir özgürlükle sona erer. Yoga, zihinden tüm kavramları ve fikirleri çıkarmak için kullanılır. İyi Karma ve ruhsal bağlılıkla birleşen yoga, derin içsel işleyişlerin açığa çıktığı ve Samsara’nın Moksha’da sona erene kadar giderek zayıfladığı zihnin disiplinini öğretir.
