Samudra Manthan, Hinduizm’in en tanınmış masallarından biridir; defalarca anlatılan ve yeniden anlatılan bir hikaye. Samudra Manthan, Devaların (tanrılar) ve Asuraların (iblisler) okyanusu bir ölümsüzlük iksiri olan Amrita için çalkalama yönündeki ortak çabasıydı. Ancak göreceğiniz gibi, yol boyunca okyanusta başka birçok sürprizle karşılaştılar. Bazıları paha biçilemez hazinelerdi, bazıları ise ölümcül maddelerdi.
Samudra Manthan
Fil ve Çiçekler
Bu hikaye Vishnu Purana, Kitap 1, Bölüm 9 ve Skanda Purana, Kitap 2, Kısım 9, Bölüm 8-10’da yer almaktadır.
Bir zamanlar bilge Durvasa ormanda dolaşırken Madakala adında bir hava perisi olan Vidyadhari hanımına rastladı. Cennetteki ağaçlardan toplanmış Kalpaka çiçeklerinden oluşan güzel bir çelengi vardı . Durvasa çiçeklerin güzel kokusundan büyülendi ve periden çelengi kendisine vermesini istedi. Peri, Durvasa’nın önünde eğildi ve saygıyla çelengi ona verdi.
Durvasa daha sonra Swarga’ya (cennet) gitti ve fil Airavata’nın üzerinde oturan tanrıların kralı Indra ile karşılaştı. Durvasa çelengi Indra’ya hediye etti, o da onu filin başına yerleştirdi. Ancak zavallı fil, çiçeklerin güçlü kokusundan etkilenmiş. Çiçekleri bagajına aldı, kokladı ve yere attı.
Durvasa’nın asabi olmasıyla biliniyordu. Hediyesine yapılan bu saygısız muameleyi görünce öfkelendi. “Indra, bugün bana hakaret ettin! Bana boyun eğmedin. Çelengi takmadın. Ve şimdi filiniz onu yere attı. Kibirli oldun. Benim hediyemi mahvettiğin gibi, göklerdeki hükümdarlığın da mahvolacak!” Indra af diledi ama Durvasa’nın umurunda değildi.
O andan itibaren göklerin görkemi azalmaya başladı. Tüm evren donuklaştı. Bitkiler bile solmaya başladı. İnsanlar artık Dünya’da tanrıları memnun etmek için kurban sunmuyordu. Kuraklık ve yoksulluğun ortasında hem insanlar hem de tanrılar açlıktan ölürken, Adharma (haksızlık) ve Himsa (şiddet) öne çıktı.
Devalar (tanrılar) birdenbire yaşlılık ve hastalık gibi insan sorunlarıyla yüzleşmeye başladı. Devaların zenginliğini temsil eden tanrıça Lakshmi evrenden kaybolup denize battı. Bu sırada Asuralar (iblisler) fırsatı değerlendirdi. Devalar en zayıf olduklarında göklere saldırdılar ve Devaları daha da sakatladılar.
Evlerinden mahrum kalan tanrılar dilenciler ve münzeviler gibi yaşadılar. Hayvan derileri giyiyorlardı, kulübelerde yaşıyorlardı ve insanlarla birlikte ormanda dolaşıp yoksulluk ve kuraklıkla karşı karşıya kalıyorlardı. Sonunda, bin yıllık sefaletin sonunda Devalar korunmak için Lord Brahma’ya kaçtı. Brahma onlara Lord Vishnu‘ya gitmelerini söyledi.
Bunun üzerine tanrılar Vişnu’ya giderek ondan yardım istediler. Vishnu şöyle dedi: “Tek bir çözüm var. Asuralarla arkadaş olmalı ve hep birlikte okyanusu çalkalamalısınız. Çalkalama çubuğu olarak Mandara Dağı’nı ve ip olarak yılan Vasuki’yi kullanın. Asuralara Amrita’nın okyanustan çıkacağını ve onu onlarla eşit olarak paylaşacağınızı söyleyin. Onlara Amrita’nın onları ölümsüz yapacağını söyle. Asuraların gerçekten Amrita’yı almamasını sağlayacağım.”
Vişnu’nun burada bahsettiği “okyanus” , “süt okyanusu” anlamına gelen Kshira Sagara’dır . Devi Bhagavata Purana ve Chandogya Upanishad’a göre bu okyanus Krauncha gezegenini çevreliyor ve Vişnu’nun meskenlerinden biri.
Çalkantı Başlıyor
Bu hikaye Bhagavata Purana, 8. Kitap, 6-7. Bölümlerde yer almaktadır.
Amrita nedir?
Amrita aslında tanrıların içeceği olan Yunan ambrosiasının Hindu eşdeğeridir. Tıpkı Yunan mitolojisindeki gibi ambrosia içmek tanrılara ölümsüzlük ve güç verir. Bu nedenle genç ve enerjik kalabilmek için bu maddeyi düzenli olarak içerler. Vedik Hinduizm’de Amrita’ya sıklıkla “Soma” da denir. Agni Purana, “Mrtam” kelimesinin “dilenerek elde edilen zenginlik” anlamına geldiğini, “Amrtam” kelimesinin ise “dilenerek elde edilen servet” anlamına geldiğini söylüyor.
Böylece tanrılar Asuraların kralı Bali’ye yaklaştı. Tanrılar Asura şehrine girdiğinde iblisler silahsız düşmanlarına saldırmaya hazırdı ama Bali onları dizginledi. Indra, Bali’ye okyanusun çalkalanması hakkında konuştu ve Bali bu teklifi kabul etti.
Tanrılar ve iblisler Mandara dağını çalkalama çubuğu olarak kullandılar. Dağı yerden söküp okyanusa taşıdılar ama dağ çok ağırdı. Pek çok tanrı ve iblis dağın altında ezilerek o anda ve orada telef oldu. Tam tanrılar ve iblisler umutlarını kaybetmenin ve pes etmenin eşiğindeyken Vişnu geldi. Dağı Garuda’nın (kartal bineği) sırtına yerleştirdi ve onu suyun içine yerleştirdi.
Daha sonra tanrılar ve iblisler, yılanların kralı Vasuki’yi çalkalama ipi olarak hizmet etmeye davet ettiler. Ona Amrita’dan pay sözü verdiler, o da kabul etti. Vasuki dağın etrafına bağlandı ve çalkalama başladı. Vişnu ve tanrılar yılanın kuyruk tarafından çekilirken, Asuralar baş tarafından çekiliyordu.
Ama bir sorun vardı. Dağı aşağıdan destekleyecek hiçbir şey yoktu, bu yüzden suya batmaya devam etti. Devalar ve Asuralar ellerinden geleni yaptılar ama dağ kaçınılmaz olarak battı. Vişnu bir kez daha onların imdadına yetişti. Dev kaplumbağa şeklindeki Kurma avatarını aldı ve kabuğuyla dağı destekleyerek suya daldı.
Halahala Zehiri
Çalkantı uzun süre devam etti. Devalara Vişnu onların tarafında olduğu için enerji verildi, Asuralar ise sürekli olarak yılanın ağzından çıkan ateşin ve dumanın sıcaklığıyla karşı karşıyaydı. Sonunda okyanustan bir şey çıktı. Ama Amrita değildi; gökyüzüne kara bir bulut gibi yayılan ölümcül bir zehirdi. Okyanustaki hayvanlarla birlikte tüm tanrılar ve iblisler dehşete düşmüştü.
Zehir dünyadaki her şeyi öldürebilecek en güçlü zehirdi. Devalar ve Asuralar yardım için Lord Shiva’ya kaçtı. Onun övgüsünü söylediler ve kendilerini zehirden kurtarması için ona yalvardılar. Shiva güçlü olduğundan ve zehrin ona hiçbir etkisi olmayacağından onu yutmayı kabul etti.
O zaman bile zehri içtikten sonra boğazı koyu maviye döndü. Bu nedenle Shiva’nın resimleri ve tasvirleri onu her zaman mavi bir boğaza veya Nilakantha’ya sahip olarak gösterir . Geriye kalan zehiri akrepler ve yılanlar aldı. Böylece Shiva, tanrıları ve iblisleri tehlikeli zehirden kurtardı.
Deniz Hazineleri
Bu hikaye Bhagavata Purana, Kitap 8, Bölüm 8 ve Skanda Purana, Kitap 2, Kısım 9, Bölüm 12’de yer almaktadır.
Devalar ve Asuralar yeniden çalkalanmaya başladı ve denizden hazineler birer birer ortaya çıktı. Her Purana’nın denizden çıkan öğelerin biraz farklı bir listesi vardır, ancak bunlar tüm Puranalarda ortak olan ana öğelerdir
Sudan çıkan ilk ratna , daha çok Kamadhenu olarak bilinen inek Surabhi’ydi . Bu inek dilek veriyor, dolayısıyla kendi arzularını üretebiliyor. Garga Samhita gibi metinlerde tüm ineklerin annesi ve ineklerin tanrıçası olarak tasvir edilir. Surabhi, rishiler tarafından sahiplenildi çünkü onlara Vedik kurbanları gerçekleştirmek için ihtiyaç duydukları süt ve yağı sağlayabiliyordu.
Bundan sonra Uchchaihshravas atı dalgaların arasından çıktı. Bu atın yedi başı vardı ve “parlak ay” kadar beyazdı. Bu at Bali tarafından sahiplenildi, ancak daha sonra ayrı bir olayda Indra tarafından ele geçirildi.Kaustubha mücevheri
Kaustubha mücevheri , okyanustan çıkar çıkmaz gökyüzüne yayılan bir yakuttu. Bu değerli mücevher Vişnu tarafından alındı ve şimdi onun göğsünü süslüyor.
Bundan sonra suların içinden Kalpavriksha ağacı çıktı. Kalpavriksha ilahi dilekleri gerçekleştiren bir parijata ağacıdır. Bu ağaca Devalar sahip çıktı ve onu Swarga’daki bahçelerine geri götürdüler.
Apsaralar Devalar ve Asuralar çalkalanmaya devam ederken Apsaralar okyanustan ortaya çıktı. Onlar altın takılar takan ve ustaca dans eden güzel kadınlardı. Apsaralar, Hinduizm’de genellikle tanrıları cennette onlar için dans ederek eğlendiren göksel perilerdir.Zenginlik tanrıçası Lakshmi
Apsaraları zenginlik tanrıçası Lakshmi takip etti. Daha önceden hatırlarsanız Lakshmi, Durvasa’nın laneti nedeniyle okyanusa batmıştı. Burada okyanustan yeniden ortaya çıkıyor. Bütün tanrılar ve iblisler onun güzelliğinden büyülenmiş ve onu arzulamışlardı. Indra ona güzel bir koltuk teklif etti ve kutsal nehirlerin sularıyla ona tapındı.
Gandharvalar ona övgüler yağdırdı ve Apsaralar onun önünde dans etti. Kutsal sularda yıkandıktan sonra okyanus ona ipek kıyafetlerini sundu ve Varuna ona Vaijayanti çelenkini verdi. Vishwakarma, Saraswati ve Brahma’nın her biri ona mücevherlerini verdi.
Orada bulunan herkes arasından Vişnu’yu kocası olarak seçti ve kusursuz olan tek kişinin kendisi olduğunu ilan etti. Böylece Vişnu ve Lakshmi o anda ve orada ebedi ortaklar olarak birleştiler. Herkes Vişnu ve Lakshmi’yi övdü.
Asuralar tanrıça Lakshmi tarafından tamamen göz ardı edildiğinde sinirlendiler. Okyanustan çıkan bir sonraki varlık şarap tanrıçası Varuni’ydi. Asuraları tatmin etmek için Vişnu onlara Varuni’yi verdi.
Ay da denizden doğdu. Ay, Shiva tarafından çekilmiştir ve bu nedenle Shiva’nın resimlerinde ve tasvirlerinde, Lord Shiva’nın başında süslenmiş hilal ayını görüyoruz.
Panchajanya deniz kabuğu ve güçlü Sharanga yayı da denizden çıktı. Bunların her ikisi de Vişnu tarafından ileri sürülmüştür ve bunlar onun modern temsillerinin tanımlayıcı özellikleridir.
Büyücü Kadın
Bu hikaye Bhagavata Purana, Kitap 8, Bölüm 8-9 ve Skanda Purana, Kitap 2, Kısım 9, Bölüm 13’tedir.
Bütün bu ratnalardan sonra aniden bir adam denizden çıktı. Genç ve kaslı, mavimsi tenli, kırmızımsı gözlü ve kıvırcık saçlı biriydi. Mücevherlerle süslenmişti ve elinde tüm hikayemizin vardığı en büyük ödülü tutuyordu: bir kavanoz Amrita . Bu adam Dhanvantari olarak biliniyor . O, Vishnu’nun bir Avatarıdır ve tıbbın babasıdır.
Asuralar Amrita kavanozunu görür görmez Dhanvantari’ye doğru koşup kavanozu ondan kaptılar. Asuraların Amrita’yı aldığını gören tanrılar bir kez daha Vişnu’ya döndü. Vişnu onlara bir planı olduğu konusunda güvence verdi. Bu sırada Asuralar kendi aralarında kavga ediyordu. “Önce ben!”, “Hayır, önce ben anladım!”, “Sen değil!” diye bağırdılar. Kavanoz için birbirleriyle boğuşurken.
Bu sırada güzel bir kadın ortaya çıktı. Yüz hatları mükemmeldi ve kum saati vücut şekline sahipti. Uzuvları mücevherlerle, saçları ise çiçeklerle süslenmişti. Asuralar kadını görür görmez Amrita için verdikleri mücadeleyi hemen unuttular. Ona baktılar ve merakla etrafını sardılar. “Ah güzel bayan, sen kimsin? Nereden geldin? Neden buradasın? Bu Amrita bizi birbirimize düşürdü. Lütfen Amrita’yı eşit şekilde dağıtın ki kavga olmasın.”
Bu güzel bayan Vishnu’nun bir Avatarı olan Mohini’ydi . Mohini sadece güldü ve şöyle dedi: “Eğer yaptığım her şeyi sorgusuz sualsiz kabul etmeye istekliysen, o zaman bu Amrita’yı aranızda dağıtacağım.” Asuralar sersemlemiş durumdaydı, onun güzelliği karşısında büyülenmişlerdi.
Sadece başlarını salladılar ve kavanozu teslim ettiler. Mohini daha sonra Devalara ve Asuralara döndü ve onlara ritüel banyo yapmaları ve Svastyayava ritüellerini gerçekleştirmeleri talimatını verdi. Bundan sonra hepsi sıraya oturdu ve büyücü Mohini’nin gelmesini bekledi.
Kısa süre sonra Mohini baştan çıkarıcı bir şekilde salona girdi ve nektarı dağıtmaya başladı. Çok akıllıca bir şekilde Amrita’yı ilk önce tanrılar sırasına dağıttı. Asuralar açıkça itiraz ederdi ama o sürekli gülümseyerek, şakacı sözlerle ve elbiseleriyle oynayarak onları baştan çıkardı. Asuralar onun karşısında konuşamayacak kadar büyülenmişlerdi ve onu üzmek istemiyorlardı.
Tutulma
Asuralardan biri olan Rahu neler olduğunu anladı. Mohini tüm Devalara Amrita’yı veriyordu. Kendini bir Deva kılığına soktu ve güneş tanrısı Surya ile ay tanrısı Chandra’nın arasındaki Devaların sırasına oturdu. Mohini bir Deva’dan diğerine devam etti ve Rahu’ya geldiğinde hiçbir şeyden şüphelenmedi, bu yüzden ona nektarı da verdi.
Rahu Amrita’yı içmek için kabı ağzına götürdüğü sırada Surya ve Chandra onun bir sahtekar olduğunu anladılar. Hemen Sudarshan Çakrayı (discus) çağıran ve iblisin kafasını kesen Mohini’ye haber verdiler. Ama çok geçti. Amrita çoktan boğazından aşağı inmişti.
Böylece bedeni baş ve gövde/bacaklar olarak ayrıldı, ancak vücudunun her iki kısmı da yaşamaya devam etti. O ölümsüzdü. Vücudunun bu iki kısmı Rahu ve Ketu olarak bilinir.
Rahu ve Ketu’nun Surya ve Chandra ile düşmanlıkları bugüne kadar devam ediyor. Böylece her yıl birkaç kez Rahu ve Ketu sırasıyla güneşi ve ayı kapatacak. Güneş ve ay tutulması olarak bildiğimiz şey budur. Rahu ve Ketu, dokuz Navagraha (gezegenleri temsil eden dokuz tanrı) arasında bile yer alıyor.
Deva-Asura Savaşı
Bu hikaye Bhagavata Purana, 8. Kitap, 10-11. Bölümlerde yer almaktadır.
Böylece Mohini tanrılara Amrita’nın tamamını verdi. Asuralara ulaştığında tencerede hiçbir şey kalmamıştı. Vishnu olarak gerçek formunu aldı. Asuralar çeneleri açık bir şekilde baktılar. Nasıl kandırıldıklarına inanamadılar. Asuralar ona şok içinde bakarken Vishnu kartal Garuda’ya bindi ve uçup gitti.
Olanları anlayınca öfkelendiler. Okyanusu çalkalamak için o kadar çok çaba sarf etmişlerdi ki, bundan hiçbir şey çıkmadı bile. Amrita’nın hiçbirini alamadılar. Öfkeyle silahlarını alıp tanrılara saldırdılar. Tanrılar karşılık verdi ve böylece süt okyanusunun kıyısında Devalar ile Asuralar arasında şiddetli bir savaş yaşandı.
Brahmanda Purana ve Padma Purana’da Varaha Kalpa sırasında tanrılar ve iblisler arasında 12 büyük savaş olduğu söylenir. Samudra Manthan’dan sonra süt okyanusu kıyısındaki savaş bu savaşlardan 4’üncüsü Amrtamanthana savaşı.
Böylece deniz kıyısında Devas ve Asuralar karşı tarafta durup silahları ve zırhlarıyla kitap okuyorlardı. Bir yanda Vaihayasa adlı uçan arabasıyla Asura kralı Bali vardı . Bu savaş arabası, sürücünün emriyle her yere uçabiliyordu. Bali, Namuchi, Sambara, Bana, Vipracchiti, Ayomukha, Aristanemi, Maya, Sumbha, Nishubha, Jambha vb. gibi güçlü iblislerle çevriliydi. Diğer tarafta ise fili Airavata’nın üzerindeki kral Indra vardı. Vayu, Agni, Varuna ve diğer doğa tanrıları tarafından kuşatılmıştı.
Her iki taraf da yaya olarak, filler, savaş arabaları, atlar, develer ve diğer her türlü hayvanla birbirlerine doğru koşuyordu. Kral Bali, Kral Indra ile savaştı, Kartikeya Guha ile çatıştı, Vishwakarma muadili Maya ile savaştı, Namuchi tanrı Aparajita ile savaştı ve tanrıça Bhadrakali Sumbha ve Nisumbha ile savaştı.
Durmarsa Kamadeva ile savaştı, Marutlar Nivata-kavacha iblisleriyle savaştı vb. Savaş alanı toz bulutu ve kan gölleriyle kaplıydı. Kesilmiş uzuvlar, kırılmış yaylar ve bayrak asaları ve kırık süs eşyaları savaş alanını doldurmuştu.
Bali, Indra ve Airavata’ya on ok attı, ancak Indra onları gökyüzünde kendi oklarıyla yakaladı. Bali bir Shakti füzesi başlattı ancak Indra, Bali daha fırlatamadan onu yok etti. Bali pek çok silah aldı ama Indra hepsini yok etti. Bali bir illüzyon ustasıydı.
Ortadan kayboldu ve savaş alanının üzerinde bir dağ yarattı. Yanan ağaçlar, kayalar, yılanlar, aslanlar ve kaplanlar dağdan düşerek tanrıların ordularına saldırdı. Dişi Rakshasis (devler) Devas’a alevli kayalar fırlattı. Tanrılar paniğe kapıldılar ve yardım için Vişnu’ya dua ettiler.
Vişnu savaş alanına uçtu ve ortaya çıktığı anda tüm illüzyonlar ortadan kayboldu. İblis Kalanemi, Vişnu’ya ciritle saldırdı, ancak Vişnu mızrağı yakaladı ve onunla Kalanemi’yi öldürdü. Ayrıca Asura generali Malyavan’ı da öldürdü.
Indra Bali’ye Karşı
Vişnu’nun yardımıyla Devalar morallerini ve enerjilerini yeniden kazandılar. Indra yüksek sesle Bali’yi öldüreceğini ilan etti ve kendine özgü Vajra (yıldırım) silahını kaldırdı. Bali karşılık verince Indra Vajra’sını Bali’ye ateşledi. Büyük iblis bilinçsizce yere yığıldı ve arabası gökten düştü.
Arkadaşı ve kralı Bali’nin yerde yattığını gören Jambha, Indra’ya saldırdı. Aslanının üzerinde Indra’ya yaklaştı ve gürzüyle Indra’nın fili Airavata’ya vurdu. Güçlü darbe fili yere düşürdü ve fil bayıldı. Indra’nın savaş arabası sürücüsü Matali hemen bin atın bağladığı bir araba getirdi. Indra filden inip arabaya binerken Jambha, Matali’ye bir cirit fırlattı. Matali büyük acıya katlandı ve misilleme olarak Indra bir kez daha Vajra’sını fırlattı ve Jambha’nın kafasını kesti.
Köpükten Ölüm
Namuchi, Bala ve Paka daha sonra Indra’ya koştu. İndra’ya, arabasına, atlarına ve Matali’ye binlerce altın kabzalı ok attılar. Indra ve arabası bir ok bulutuyla kaplıydı. Saldırı Indra’yı alt etti ama o hızla soğukkanlılığını yeniden kazandı. Vajra’sını çağırdı ve hem Bala’nın hem de Paka’nın kafasını kesti. Namuchi, arkadaşlarının öldüğünü görünce öfke ve acı içinde çığlık attı.
Altın bir mızrak kaptı ve Indra’ya fırlattı ama tanrı onu oklarıyla binlerce parçaya ayırdı. Indra bir kez daha Vajra’sını Namuchi’ye fırlattı ama bu sefer hiçbir şey olmadı. Yıldırım Namuchi’nin derisini bile delmedi. Indra şaşırmıştı. Yıldırımı daha önce onu hiç başarısızlığa uğratmamıştı. Vajra, Vritra gibi birçok büyük iblisi öldürmüştü ama artık önemsiz bir Asura’yı öldüremiyordu.
Aniden gökten bir ses şunu duyurdu: “Bu iblis ıslak veya kuru silahlarla öldürülemez! Ona ıslak veya kuru hiçbir şeyden ölmeyeceğine dair bir lütuf verilmiştir. Onu öldürmenin başka bir yolunu bulman gerekecek!”
Indra düşündü. Etrafına bakarken gözleri denizdeki köpüklerde gezindi. Köpüğün ne kuru ne de ıslak olduğunu, hem ıslak hem de kuru olduğunu fark ettiğinde kafasında bir ampul yandı . Bu köpükle Namuchi’nin kafasını kesti.
Narada Savaşı Bitirir
Bu hikaye Bhagavata Purana, 8. Kitap, 11. Bölümde yer almaktadır.
Bu sırada savaş devam ederken Narada savaş alanında belirdi. Kıdemli tanrılara hitap etti ve onlara şöyle dedi: “Nektarı kazandınız. Vishnu ve Lakshmi tarafından destekleniyorsunuz. Artık kavgayı bırakıp huzur içinde evlerinize dönmelisiniz.”
Tanrılar savaşlarını sonlandırdılar ve zaferle cennete döndüler. Amrita’yı ele geçirmişler ve savaşı kazanmışlardı. Hayatta kalan Asuralar baygın kral Bali’yi batıdaki dağa taşıdılar. Orada Shukracharya (Asuraların Gurusu), yıllar önce Shiva tarafından kendisine verilen gizli samjivani mantrasını zikretti. Bu mantra herkesi canlandırmayı başardı. Böylece Bali ve diğer Asuralar yeniden canlandı ve Patala’ya kaçtı.
Vishnu ve Lakshmi’nin Düğünü
Bu hikaye Skanda Purana, 2. Kitap, 9. Kısım, 14. Bölümde yer almaktadır.
Savaştan sonra yeniden bir araya gelen Vişnu ve Lakshmi’nin evlilik töreni kutlandı. Evrenin dört bir yanından tüm tanrılar ve diğer ilahi varlıklar düğüne geldi. Tvastra tören için çok güzel bir salon inşa etti. Salon, mücevherlerle süslü parlayan lambalarla, dilek veren ağaçlarla ve kemerlerle süslenmiş sütunlarla kaplıydı.
Büyük bilgeler, Gandharvas şarkı söyleyip enstrüman çalarken Lakshmi’nin abdestini aldılar. Apsaras dans etti ve şenlikli bir ortam yarattı. Lakshmi ritüel banyosunu yaptıktan sonra sarı ipek giysiler ve süslü mücevherler giymişti.
Bütün tanrılar ona değerli hediyeler sundu. Lakshmi teknik olarak Okyanusun kızı olduğundan, Okyanus tanrısı onu resmi olarak Vişnu ile evlendirdi. Düğün ritüelleri Brahma ve rishiler tarafından gerçekleştirildi. Vişnu ve Lakshmi kurban ateşinin tavafını yaptı.
Tanrıların eşleri ve nehir tanrıçaları çifte övgüler yağdırdı ve çeşitli hediyeler sundu. Düğün hep birlikte neşe ve ihtişamla kutlandı; Samudra Manthan hikayemizin mutlu sonu oldu.
