Ravana , Hindu mitolojisinde Lanka’nın efsanevi çok başlı şeytan kralıdır . On kafası ve yirmi koluyla Ravana dilediği şekle dönüşebilirdi. Kötülüğün özünü temsil eden o, Vişnu’nun yedinci avatarı olan kahraman Rama’ya karşı bir dizi destansı savaşta savaştı ve sonunda onu kaybetti .
Ravana ve Ailesi
Ravana, tüm iblislerin ve kale adası Lanka’nın (günümüz Sri Lanka) kralı olan korkunç bir iblis ( raksasa ) idi. Babası Visravas (yaratıcı Prajapati’den biri olan Pulastya’nın oğlu) ve annesi Nikasa, aynı zamanda bir iblis ve yamyam iblisler Pisitasana’ların annesiydi.
Ravana, zenginlik tanrısı üvey kardeşi Kubera’yı adadan kovduğunda tahtını kötü yollardan ele geçirdi. Ravana’nın pek çok oğlu vardı; özellikle ateşin üç aşamasını (sıcak, soğuk ve terleme) simgeleyen üç başlı Aksa ve kendisini görünmez kılabilen Indrajit (diğer adıyla Meghanada).
Ravana on başı (ve dolayısıyla Dasakantha ve Panktigriva olarak da bilinir) ve yirmi koluyla heybetli bir görünüme sahipti. Vücudu yara izleriyle kaplıydı, tanrılarla yaptığı bitmek bilmeyen savaşlarda kazanılmıştı. Özellikle üç yara, Indra’nın yıldırımı Vishnu’nun diskinden ve Indra’nın fili Airavata’nın dişinden geliyordu.
Büyük tanrı Brahma’ya olan bağlılığı ve kefareti sayesinde Ravana yenilmez hale getirildi ve insanlardan dağlara ve ölüme kadar istediği her şekli alma gücüne sahip oldu . O kadar güçlüydü ki depremlere ve fırtınalara neden olabilirdi. Ancak Ravana’nın sonunun bir kadın yüzünden geleceği öngörülmüştü ve öyle de olacaktı.
Ravana ve Nandisa
Ramayana en eski Sanskrit destanıdır ve daha sonra bazı eklemelerle birlikte M.Ö. 5. yüzyılda yazılmıştır. Burada Ravana’nın adı, iblis kralın Nandisa’ya (aslında büyük tanrı Shiva ve ayrıca Nandisvara olarak da bilinir) meydan okuduğu ve daha da kötüleştiği renkli bir efsaneyle açıklanıyor. Hikayeye göre Ravana bir gün Saravana dağlarından geçerken maymun suratlı kara bir cüceyle karşılaştı.
RAVANA, 10 KAFASI, 20 KOLU VE ARRAY OF LETHAL SİLAHLARIYLA MÜTHİŞ BİR GÖRÜNÜME SAHİPTİ.
Cüce, Ravana’nın geçmesine izin vermedi çünkü efendisi Shiva orada avlanmakla meşguldü ve rahatsız edilmemesi gerekiyordu. Ravana bu Şiva’nın kim olduğunu sorguladı ve öfkeyle dağı salladı. Bu, Shiva ve karısı Parvati’yi rahatsız etti; ikincisi, titreyen zirvenin üzerinde otururken korkudan titriyordu, ancak Shiva sakin bir şekilde ayak parmağını yere koydu ve tüm dağ, Ravana’nın birçok kolunun üzerine düştü.
İblis o kadar ürpertici bir acı çığlığı attı ki, Şiva iblis’e çığlığından sonra Ravana ( rava ) adını verdi. Ravana, içinde bulunduğu zor durumdan ancak 1000 yıl boyunca büyük tanrıya yalvardıktan sonra kurtuldu.
Rama ve Surpanakha
Ramayana , birçok Hindu’nun tarihsel bir şahsiyete dayandığına inandığı yarı ilahi Lord Rama’nın hikayesiyle gerçekten ilgilidir. Belki de tüm Hindu mitolojisindeki en erdemli figürdür. Onun maceraları her şeyden önce kişinin dindar görevini veya dharma’sını yerine getirmesinin önemini ve ödüllerini gösteriyor ve o belirli bir görev için doğmuştu: tanrıların çağrısına cevap vermek ve korkunç çok başlı iblis Ravana’yı, dünyanın dehşetini öldürmek için.
Rama’nın sorunları, annesinin kıskanç kambur kölesi Manthara’nın uydurduğu bir komplonun kurbanı olarak babasının krallığından sürgün edilmesiyle başladı. Üstelik kardeşi Bharata da Rama’nın yerine varis yapıldı. Rama 14 yıl boyunca dünyayı dolaşmak, bilgeleri ziyaret etmek ve kaderini gerçekleştirmek için beklemek zorunda kaldı.
Rama, karısı Sita ve büyük arkadaşı Laksmana bir gün sonunda kendilerini iblislerin kol gezdiği Godavari nehri kıyısındaki Pancavati’de buldular. Özellikle Ravana’nın kız kardeşi Surpanakha, Rama’ya aşık oldu ve onun ilerlemelerine direnildiğinde intikam almak için Sita’ya saldırdı. İlk tepki veren ve Surpanakha’nın kulaklarını ve burnunu kesen Laksmana oldu.
Bu muameleden pek memnun olmayan öfkeli iblis, üçlüye saldırmak için bir iblis ordusu topladı. Destansı bir savaşta Rama hepsini yendi; ancak Surpanakha meseleyi bitirmedi ve Ravana’yı Sita’nın uğruna savaşmaya değer bir kız olduğuna ikna etti.
Buna göre, iblis kral Rama’nın evini aradı ve Rama’nın dikkati bir geyik (aslında Ravana’nın kılık değiştirmiş büyücüsü Maricha idi) avlarken dikkati dağılırken, Sita’yı kaçırdı ve onu hava arabasıyla Lanka’ya geri götürdü ve burada esir tutuldu.
Ravana Rama ile Savaşıyor
Rama da sıcak takiple onu takip etti. İlk önce canavar Kabandha ile savaşması ve maymun kral Sugriva’ya yardım etmesi gerekiyordu, ancak ikincisinin ödülü olarak Sugriva’nın generali Hanuman ve ordusunun paha biçilmez yardımını aldı.
Hanuman aynı zamanda rüzgarın oğluydu ve büyük mesafelere sıçrayarak dilediği şekli alabiliyordu. Yetenekli general Nala tarafından inşa edilen ve Rama’nın Köprüsü olarak bilinen kaya köprüyü geçerek Rama’yı ve kuvvetlerini sihirli bir şekilde Lanka’ya taşıyan kişi oydu.
Bunu Rama’nın güçleri ve iblisler arasında bir dizi devasa savaş izledi; bazen Ravana, bazen de Rama üstünlüğü ele geçirdi. Bir dövüşte Rama, Ravana’nın kafalarından birini bir okla kesmeyi başardı, ancak hemen onun yerine bir başkası büyüdü. Sonunda Rama’nın oklarından bir diğeri Ravana’nın göğsüne doğrudan isabet etti.
Ok doğrudan iblisin içinden geçti, denizleri aştı ve doğrudan Rama’nın ok kılıfına geri döndü. Ravana ölmüştü ve dünya korkunç, kanunsuz bir güçten kurtulmuştu. Bir brahmananın (rahibin) oğlu olan Ravana’ya uygun bir cenaze töreni yapıldı ve bedeni doğru ritüele göre yakıldı. Bu arada Lanka, Rama’nın ordusunun eline geçmişti ve kahraman, tahtını geri almak ve hükümetin altın çağını başlatmak için eve geri döndü.
Hindu Sanatında Ravana
Ravana genellikle çok başlı ve çok kollu olarak tasvir edilir ve her türlü öldürücü silahı taşır. Hindu tapınaklarının dekoratif heykellerinde , çoğunlukla Rama ile savaş sahnelerinde veya kanatlı arabasını sürerken görülür.
Ellora’daki MS 8. yüzyıldan kalma Kailasanatha tapınağındaki ünlü bir kabartma sahnesinde Ravana, Shiva ve Parvati’nin bulunduğu kutsal Kailasa dağını (Nandisa hikayesinde olduğu gibi) sallarken gösterilir. Alışılmadık bir şekilde Ravana tamamen yuvarlak olarak oyulmuştur. Ramayana’dan Ravana’yı içeren sahneler de MS 16. yüzyıldan itibaren Hint sulu boyalarında çok popülerdi, özellikle Udaipur ve Pahari resimlerinden olanlar saygındır.
