Piacenza Liver’da listelendiği gibi, Etrüsk astroloji evlerini yöneten on altı tanrının dokuzuncusu olan Fufluns, bu önemli metinde iki kez geçmektedir. Semla ve tanrı Tinia’nın oğludur ve Etrüsk panteonunda önemli bir konuma sahiptir.
Roma’nın yükselişinden önce antik İtalya’da gelişen gizemli bir medeniyet olan Etrüskler bizi her zaman büyülemiştir. Mirasları zengin ve çok yönlüdür; sanat, mimari ve karmaşık bir dini sistemi kapsar. Kültürlerinin çoğu gizemle örtülü kalsa da, hayatta kalan eserlerden ve metinlerden içgörüler elde edebilir, günlük yaşamlarının, özellikle de yemek ve ilahi olanla ilişkilerinin bir resmini bir araya getirebiliriz.
Bu anlayışın merkezinde, toprağın bereketiyle, yaşamın sevinçleriyle ve Etrüsk mutfak kültürünün özüyle içsel olarak bağlantılı bir tanrı olan Etrüsk tanrısı Fufluns veya Puphluns yer alır.
Piacenza Liver’da listelendiği gibi, Etrüsk astroloji evlerini yöneten on altı tanrının dokuzuncusu olan Fufluns, bu önemli metinde iki kez geçmektedir. Semla ve tanrı Tinia’nın oğludur ve Etrüsk panteonunda önemli bir konuma sahiptir. İbadeti, bazılarının adını ondan aldığına inandığı bir şehir olan Populonia’da özellikle belirgindi.
Yunanca karşılığı Dionysus’tur (Latince: Dionysus) ve Roma karşılığı Liber’dir. Dionysus ile olan bu bağlantı, bu tanrıların ortak özelliklerini vurgulayan alternatif isimleri Pachies veya Pacha ile daha da vurgulanmaktadır. Romalılar tarafından benimsenirken, Fufluns hızla Dionysus ile birleşmiş ve ritüellerinin Dionysos şenliklerinin etkisiyle önemli ölçüde değişmesine neden olmuştur.
“Piacenza Karaciğeri’nde listelendiği gibi, Etrüsk astroloji evlerini yöneten on altı tanrıdan dokuzuncusu olan Fufluns, bu önemli metinde iki kez geçmektedir.”
Fufluns’un ikonografisi çok yönlü bir tasviri ortaya koyar. Genellikle sakalsız bir genç olarak tasvir edilir, ancak ara sıra yaşlı, sakallı bir adam olarak da görünür. Etrüsk sanatında, genellikle bir thyrsus (çam kozalağıyla ucu tutturulmuş bir asa), bir kantharos (bir içki kupası) ve kötülüğü uzaklaştırmak için tasarlanmış diğer apotropaik semboller gibi niteliklerle gösterilir. Bu görsel temsiller, hem gençliğin coşkusuyla hem de yaşın bilgeliğiyle ilişkilendirilen bir tanrıyı, yaşamın ve hasadın döngüsel doğasını yansıtır.
Tanrı Fufluns
Fufluns’un Etrüsk panteonundaki bağlantıları ebeveynlerinin ötesine uzanır. Sanatta sıklıkla kardeşi Apulu (Apollo) ve annesi Semla ile ilişkilendirilir. Rolünü daha da karmaşık hale getiren Fufluns bazen yeraltı dünyasıyla bağlantılı, bir psikopomp olarak işlev gören, ruhları öbür dünyaya yolculuklarında yönlendiren ve koruyan bir yer altı tanrısı olarak tasvir edilir.
Ayrıca tamamen Etrüsk bir tanrıça olan Catha ile de ilişkilendirilmiştir. Yaygın bir sahnede Apulu (bir satir olarak), Fufluns ve Semla birlikte tasvir edilir ve etkisi dünyevi yaşamın ve öbür dünyaya geçişin yönlerine nüfuz eden bir aile birimini ifade eder.
Fuflun’ları çevreleyen mitler genellikle Dionysus’unkilerle paralellik gösterir. Örneğin, onun doğum hikayesi Zeus ve Semele hikayesini yansıtır. Bu anlatıda, hamile Semla, Tinia’nın (Zeus’un Etrüsk eşdeğeri) gönderdiği bir yıldırım tarafından öldürülür. Tinia daha sonra doğmamış Fuflun’ları kendi uyluğuna dikerek kurtarır ve daha sonra onu doğurur. Semla’nın ölümüne rağmen, yetişkin bir Fuflun’un yanında sanat eserlerinde görünmeye devam eder ve onun dirilişine veya ölümsüzleşmesine işaret eder.
İlginç bir şekilde, Fufluns ile annesi arasındaki bağ bazen Etrüsk sanatında erotik olarak tasvir edilir. Genellikle romantik eşleşmelerle ilişkilendirilen imgeler kullanılarak, onları kucaklaşırken gösteren sahneler, tipik bir anne-oğul dinamiğini aşan karmaşık bir ilişkiyi ima eder. Buna doğurganlık ile toprak arasındaki ilişki bağlamında bakabiliriz ve bu da tanrı ile toprağın yaşam veren gücü arasında derin bir bağlantı olduğunu ima eder.
Fufluns’u içeren bir diğer büyüleyici, ancak kaybolmuş mit, Ariadne’nin Etrüsk eşdeğeri olan Areatha ile olan ilişkisini içerir. Bronz aynalar, Fufluns ve Areatha’yı, mitin Yunan versiyonunda bulunmayan diğer figürlerle birlikte tasvir eder: Castur (Etrüsk Castor), Eiasun (Jason) olarak tanımlanan bir erkek figürü ve aşkın kişileştirilmesi olarak yorumlanan küçük kanatlı bir figür olan Aminth.
Sahne, Areatha’yı içeren kaydedilmemiş bir mite işaret eder ve muhtemelen Eiasun ve Fufluns arasındaki çatışmayı ima eder. Bu mit, Theseus’un Minotaur’un labirentinden kaçmasına yardım ettikten sonra Areatha’yı terk etmesi ve Fufluns ile aşkı ve evliliği bulması ile Yunan hikayesine benzer bir yörünge izler.
Etrüsk Mutfağı
Fufluns mitolojisinin mutfak uygulamalarıyla iç içe geçmesi örtük ama önemlidir. Büyüme, bereket ve şarap tanrısı olarak, hasada ve yemek hazırlamaya içsel olarak bağlıdır. Tahıl, meyve, sebze ve şarap bakımından zengin Etrüsk diyeti, onu onurlandıran ritüeller ve kutlamalarla ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olurdu.
Ayrıntılı tariflerden yoksun olsak da, Etrüsk toplumunun temel unsuru olan şaraba yapılan vurgu, Fufluns’un temsil ettiği dini uygulamalara ve hayatın bereketinin kutlanmasına derinlemesine yerleşmiş canlı bir mutfak manzarasını akla getiriyor. Fufluns’un mirası yankılanmaya devam ediyor ve dini inanç, mitoloji ve sofistike ve gizemli bir kültürün kalıcı cazibesinin ipliklerini birbirine örüyor.
Fufluns’un incelenmesi, Etrüsklerin zengin kültürel dokusuna, ilahi anlayışlarına ve mutfak gelenekleriyle sembolize edilen hayatın zevklerine duydukları derin takdire dair baştan çıkarıcı bir pencere sunuyor.
