Yue Lao, Çin mitolojisinde önemli bir figürdür ve genellikle “evlilik tanrısı” olarak bilinir. Onun hikayesi, aşkın gücünü ve kaderin gücünü anlatır. Çin kültüründe, insanların hayatlarını birleştiren evlilik kurumuna büyük önem verilir ve bu konuda Yue Lao’nun rolü büyüktür.
Yue Lao’nun efsanesine göre, o insanların kaderini belirleyen bir kırmızı iplik kullanır. Bu iplik, bir kişinin yaşamındaki potansiyel eşini diğerine bağlar. İnsanlar arasında dolaşan bu kırmızı iplik, herkesin bir gün kaderlerindeki kişiyle karşılaşacağını gösterir.
Yue Lao’nun hikayesi, genellikle bir elinde kırmızı iplik ve diğer elinde bir kitapla tasvir edilir. Kitabı, insanların kaderini ve evliliklerini kaydeder. Onun varlığı, insanların aşkı bulma ve evlenme konusundaki inançlarını güçlendirir.
Antik Çin halkı kadere sıkı bir şekilde inanıyordu. Bir kişi bazı seçimler yapabilse de, hayatının genel gidişatı daha doğmadan önceden tahmin ediliyordu.
Buna kiminle evlenecekleri de dahildi. Gelecekteki çiftlerin isimleri bir kader kitabında yer alıyordu ve onları eşleştirmek Yue Lao’nun göreviydi.
Yue Lao, kırmızı bir ip kullanarak, bir gün ortak olacak erkekleri ve kadınları bir araya getirdi. Efsanesinin gösterdiği gibi, bu bağları inkar etme veya çözme girişimleri boşunaydı ve yalnızca trajediye yol açabilirdi.
Yue Lao’nun ipiyle birbirine bağlanan aşıkların romantik görüntüsü, genellikle çok daha az romantik olan bir gerçekliğin altını çiziyordu. Çin tarihinin büyük bir kısmı boyunca, insanların kiminle evlenecekleri konusunda, kader tanrıları tarafından yazılmış olsaydı yapacakları kadar az söz hakkı vardı.
Yue Lao ve Evliliğin Kaderi
Çin mitolojisinde Yue Lao aşk ve evlilik tanrısıdır. Özellikle çiftleri bir araya getiren kaderi o belirler.
Yue Lao, çoğunlukla geceleri görülen yaşlı bir adam olarak karşımıza çıkıyor. Bazı efsaneler onun yeraltı dünyasıyla ilişkili “gizli bölgelerde” yaşadığını iddia ederken, diğerleri onun evini ayın içinde yaptığını iddia ediyor.
Yue Lao, dünyadaki her erkek ve kadının gelecekteki evliliklerini listeleyen bir kitabı inceliyor. Bir çifti eşleştirdiğinde onları birbirine bağlamak için kırmızı ipek iplik kullanıyor.
En bilinen efsanesinde genç bir adam ay ışığı altında Yue Lao’ya rastlar .
Wei Gu, Tang Hanedanlığı döneminde yaşayan genç bir adamdı. Bir gece tesadüfen tek başına oturan ve ay ışığında kitap okuyan yaşlı bir adam fark etti.
Wei Gu yaşlı adamın ne yaptığını sordu ve Yue Lao aslında ona rolünün ne olduğunu anlattı. Wei Gu yaşlı adamın hikayesinden şüphe ediyordu.
Ancak pazara varıncaya kadar birlikte yürüdüler. Yaşlı, kör bir kadın kucağında üç yaşında bir kız çocuğuyla geçerken, Yue Lao çocuğu işaret etti ve onun Wei Gu’nun gelecekteki eşi olduğunu iddia etti.
Wei Gu hâlâ yaşlı adamın bir tanrı olduğuna inanmıyordu ve kör bir kadının çocuğuyla evlenmenin kaderinde olduğuna inanmayı reddetti. Yaşlı adamın kehanetinin yanlış olduğunu kanıtlamak için hizmetçisine küçük kızı bıçaklamasını emretti.
On dört yıl sonra Wei Gu evlenmeye hazırdı. Bir valinin kızıyla iyi bir evlilik yapmış ancak genç hanımın neden daha önce kimseye söz verilmediğini anlayamıyordu.
Vali, kızının çok güzel bir kız olduğunu ancak bir yaralanma nedeniyle umutlarının azaldığını açıkladı. Topallayarak yürüyordu ve sırtında bir yara izi vardı.
Wei Gu bu yaralanmalara neyin sebep olduğunu sorduğunda müstakbel gelininin henüz üç yaşındayken kimliği belirsiz bir adam tarafından bıçaklandığını öğrendi.
Wei Gu, Yue Lao’nun önceden söylediği kızla evlendi ve birlikte üç çocukları oldu. Yaşlı adamın gücünü bilen Wei Gu, iki oğlu ve kızının evliliklerini ayarlaması için onu aradı.
Yue Lao, adamın gençliğinde inançsızlığını ve zalimliğini hatırladı, bu yüzden Wei çocukları için eşleşme yapmayı reddetti. Wei Gu ona ne kadar yalvarırsa yalvarsın kitabını açmayı reddetti.
Sonunda Wei Gu pes etti ve evlilikleri ölümlü çöpçatanlar aracılığıyla ayarlamaya çalıştı. Ancak her denediğinde maç başarısızlıkla sonuçlandı ve çocukları evlenmeden kaldı.
Yue Lao’nun efsanesi Çin kültüründe evlilikle ilgili iki gerçeği gösteriyor .
Pek çok kültürdeki insanlar gibi Çinliler de kadere inanıyordu. Bir kişinin kaderinin önceden belirlendiğine ve onun gidişatını değiştirmek için çok az şey yapılabileceğine inanıyorlardı.
Pek çok efsane, bir kişinin yaşamının nasıl planlandığını gösterir.
İki tanrının, bir kişinin hem doğum saatini hem de tarihini ve tam olarak öleceği anı kaydettiği söyleniyordu. Kitapta bir insanın hayatının sona ereceği söylendiğinde, tanrıların bile yazılanları değiştirmeye tam yetkisi yoktu.
Taocu ölümsüzlerin doğumlarına ve çocukluklarına ilişkin birçok hikaye, kader fikrini güçlendirdi. Efsanelerde genellikle karakterin gelecekteki zaferlerine veya karşılaşacakları zorluklara değinen kehanetler veriliyordu.
Yue Lao örneğinde, karakterinin varlığı, erkeklerin ve kadınların kiminle evlenecekleri konusunda gerçek bir seçeneğe sahip olmadıklarını kanıtlıyordu.
Doğum ve ölüm gibi aşk ve evlilik de kader tarafından önceden belirlenmiştir. Yue Lao bu kaderi her zaman açıklamadı ama çiftler gerçek hayatta tanıştığı için kitabında uzun süre yazıldı.
Wei Gu efsanesine göre Yue Lao, hangi çiftlerin çocukluklarından beri birbirine bağlı olduğunu biliyordu. Wei Gu’nun gelini ona henüz üç yaşındayken vaat edilmişti, o ise aktif olarak kendi çocuklarının evliliklerini on yaşına gelmeden ayarlamaya çalışıyordu.
Hikayenin bu unsuru, Yue Lao’nun temsil ettiği kaderin altını çizen gerçeği gösteriyor. Kader tanrılar tarafından bilinmese bile, Çin’deki genç erkek ve kadınların genellikle kiminle evlenecekleri konusunda çok az söz hakkı vardı.
Çoğu olmasa da birçok eski kültür gibi Çinliler de görücü usulü evlilikler uyguluyordu. Ebeveynler ve çöpçatanlar, hangi gençlerin avantajlı ve uyumlu eşleşmeler yapacağını, çoğu zaman potansiyel gelin ve damadın gerçek katkısını almadan belirliyorlardı.
Bazı durumlarda, özellikle üst sınıflar arasında, bu tür evlilikler bebeklik döneminde, hatta doğumdan önce ayarlanabiliyor. Hikayede Wei Gu, valinin kızının on yedi yaşında bir eşinin olmamasına şaşırıyor çünkü sınıfındaki genç kadınların çoğu o zamandan önce evlenmiş olacaktı.
Ayrıca müstakbel eşinin topallayarak yürüdüğünü de bilmiyordu çünkü bir gelin ve damadın, birbirlerine söz vermiş olsalar bile, evlilik törenine kadar asla buluşmamaları alışılmadık bir durum olmazdı. çocukluk.
Çin evliliklerinin çoğunluğu 20. yüzyılın ortalarına kadar görücü usulüyle yapılsa da evlilik gençler için genellikle stres ve üzüntü dönemiydi. Özellikle kızlar, hayatlarını kiminle geçirecekleri veya kendisi ve ailesi tarafından kendilerine nasıl davranılacakları konusunda nadiren kontrol sahibi olabiliyorlardı.
Aşka dayalı eşleşmeler yerine görücü usulü evliliklerin uygulandığı bir kültürde Yue Lao gibi bir karakter, durumun gerçeklerini daha da uzaklaştırdı.
Kadere başvurularak çocuğun geleceğine ilişkin düzenlemeler ebeveynlerin elinden alındı. Maçı yapmışlardı ama seçimleri kendi tercihlerinden ziyade kader tarafından yönlendirilmişti.
Evlilikten kişisel olarak onlar yerine bir tanrı sorumlu kılınarak ailelerin ve yerel çöpçatanların sorumluluğu ortadan kalktı. Yue Lao bile insanları kendisi eşleştirmedi, sadece kitabından önceden belirlenmiş eşleştirmeleri okudu.
Eğer evlilik kader tarafından ayarlanmışsa, çocukların ebeveynlerinin seçimlerine karşı tartışmalarına veya kızmalarına gerek yoktu. Wei Gu’nun öyküsünün de gösterdiği gibi, kaderin belirlediği bir evlilikten kaçış yoktu ve bu kaderi değiştirmeye yönelik girişimler gelecekte yalnızca mutsuzluğa yol açacaktı.
Özetle
Çin folklorunda Yue Lao aşk ve evlilik tanrısıydı. Ay ışığında yaşlı bir adam gibi görünerek, bir kader kitabında yazılanlara göre müstakbel çiftleri kırmızı iplerle birbirine bağladı.
En ünlü efsanesinde genç bir adam, Yue Lao’nun önceden bildirilen evliliğine meydan okumaya çalıştı. Hatta eşi olacak genç kızı bile bıçakladı.
Yıllar sonra yeni gelininin o saldırıda yaralandığını öğrenince şaşırdı. Yue Lao’nun kehaneti, değiştirme çabalarına rağmen gerçek olmuştu.
Bu hikayede adam, kendi çocuklarının evliliklerini ayarlama zamanı geldiğinde Yue Lao’yu arıyordu. Ancak Yue Lao onları bir partnere bağlamayı reddettiği için asla evlenmeyeceklerdi.
Evliliğin kader tarafından belirlendiği inancı, Çin tarihinin büyük bölümünde yaşamın bir gerçeğinin altını çizdi. Yue Lao’nun kitabı aşık olacak kişilerin adını vermiyordu, ancak evlilikleri aileleri tarafından ayarlanacak kişilerin adını veriyordu.
Görücü usulü evlilik uygulaması neredeyse evrenseldi ancak aynı zamanda gençler ve aileleri arasında çatışma ve kırgınlığa da neden olabiliyordu. Eşleşmeyi ebeveyn tercihi yerine kadere bağlamak, kararın yükünü ailenin üzerinden aldı ve bu kültürel uygulamadan kaçınmaya çalışmanın yararsızlığını vurguladı.
