Garm, kıyametin habercilerinden biri olarak kabul edilir ve Ragnarök sırasında, tanrılarla devler arasındaki büyük savaşta yer alır. O, kıyamet savaşında tanrıların savaşçı köpeklerinden biri olarak görülür ve ölüler diyarından çıkarak savaş alanında yıkım ve kaosa katkıda bulunur.
Yeraltı dünyasının kapılarındaki köpek görüntüsü mitolojide o kadar sık görülür ki onun bir adı vardır: Cehennem Köpeği. Bu temanın en önemli örneklerinden biri bize bu ismi veren diyarın girişini koruyan kanlı canavardır.
Garm veya Garmr, Hel’in girişini izleyen tazıydı. Aynı adı taşıyan kötü tanrıçaya ait olan Hel, İskandinavların ölümden sonraki yaşamının en diyarıydı .
Hel’in köpeği, diğer birçok bağlı ve hapsedilmiş canavarla birlikte Ragnarok’ta serbest kalacak ve insanların dünyasını kasıp kavuracaktı. O ve Tyr savaşta birbirlerini öldüreceklerdi.
Ancak bu temanın aşinalığı, tarihçilerin Garm’ın orijinal Cehennem Köpeği olmayabileceğini düşünmesine neden olan şeylerden biri.
Köpeğin ve mitolojisinin çeşitli yönleri, bilim adamlarının Garm’ın İskandinav mitolojisine ve Ragnarok hikayesine daha sonra eklenen bir şey olduğuna inanmalarına yol açtı. Cehennem Köpeği temasına bu kadar iyi uyuyor çünkü ilk olduğu için değil, başka mitlere dayandığı için.
Garm ve Hel Diyarı
İskandinav mitolojisinde Garm, Hel’in girişinde yaşayan, kana bulanmış büyük bir tazıdır.
Genellikle mağarası Gnipahellir’de zincirlenmiş olarak tanımlanır. Odin’in Yeraltı Dünyasına yaptığı yolculuğun anlatımında, tanrı yanından geçip Hel’in diyarına girdiğinde tazı zincirlerini çeker ve ulumaya başlar.
Şiirsel Edda onu tüm tazıların en büyüğü olarak tanımlıyor, tıpkı Yggdrasil’in en büyük ağaç ve Bifrost’un en büyük köprü olması gibi. Büyüklüğü, gücü ve gaddarlığı efsaneydi.
Garm’ın sıklıkla kurt olarak tasvir edilmesinin nedeni muhtemelen bu özelliklerdir. Ancak İskandinav şairleri onu bir av veya bekçi köpeği olarak tanımladılar.
Hayatta kalan efsaneler, tazı için bir köken vermiyor ya da onun Gnipahellir’de neden zincirlendiğini açıklamıyor. Diğer büyük canavarların aksine onun doğuş ve bağlanma hikayesi anlatılmaz.
Bununla birlikte, daha ayrıntılı olarak bahsedilen canavar yaratıklardan biriyle yakından bağlantılıdır. İskelet ölüm tanrıçası Hel, Ragnarok’un gelişini engellemek için tanrılar tarafından uzaklaştırılan Loki’nin çocuklarından biriydi.
Ancak hem Hel hem de tazı, tanrıların son savaşında önemli bir rol oynayacaktı.
Şiirsel Edda’ya göre Ragnarok’un başlangıcının işaretlerinden biri Garm’ın uluması olacak. Zincirlerini kıracak ve ilk kez Hel’in diyarından çıkıp Midgard’a girecek.
Düzyazı Edda, dünyanın sonundaki cehennem köpeği için daha belirgin bir rol yaratmaya devam ediyor.
Tanrılar ve düşmanları arasındaki karşılaşmalarda Tyr, Garm ile savaşacak. Her ikisi de büyük Ragnarok savaşında ölerek birbirlerini öldürecekler.
Modern Bakış Açısı
Tarihçiler Garm’ı çeşitli şekillerde yorumladılar. Hepsi onun hikayeye sonradan eklenen biri olduğu fikrine işaret ediyor.
Bunun ilk ipuçlarından biri onun ne İskandinav mitolojisinde ne de bir bütün olarak Hint-Avrupa dininde benzersiz bir karakter olmadığıdır .
Sık sık Yunan mitolojisinde Hades’in krallığını koruyan üç başlı köpek Cerberus ile karşılaştırılmıştır .
Köpekler ve Yeraltı Dünyası ile olan ilişki Yunanistan’a özgü olmasa da tarihçiler bu paralelliği daha sonraki etkilerin olası bir işareti olarak gördüler. İskandinav yazarlarının, kendi dönemlerindeki Greko-Romen mitolojisinin popülaritesinden etkilendiği bilinen başka örnekler de vardır.
Garm ayrıca İskandinav mitolojisinde yaygın olarak kullanılan bir arketip içinde yer alıyor . O, zincirlenmiş canavar kinayesine uyan birçok yaratıktan biridir.
Fenrir, Nidhogg ve hatta Loki, Midgard’a tehdit oluşturmalarını önlemek için zincirlenen tanrıların düşmanlarıydı. Zincirlenmemiş olsa da Hel ve Jormundgand’ın sürgünleri de bu arketipe uyuyor.
Ancak Garm’ın hapsedilmesiyle ilgili diğer canavarlarla aynı türde bir anlatısı yok. Her ne kadar kanlı olarak tanımlansa da tanrıların neden onu uzaktaki bir mağaraya zincirlemeye yetecek kadar tehdit oluşturduğunu düşündüklerini anlatan bir hikaye yok.
Bazı tarihçiler bunun orijinal bir hikayenin var olmamasından kaynaklandığına inanıyor. Garm zincirlenmiş olarak tanımlandı çünkü mitolojiye girdiğinde kinaye o kadar iyi kurulmuştu ki bu bekleniyordu.
En yaygın teorilerden biri Garm’ın Fenrir’in yerine geçecek şekilde anlatıya dahil edildiğidir.
Ragnarok’un sonraki açıklamalarında birçok kurt ve tazı görülüyor. Fenrir bunların en büyüğü olsa da Garm, Tyr ile savaşıyor gibi görünür, Skoll güneşi yutar ve Hati ayı yok eder.
Bazı tarihçiler bu köpek dişlerinin hepsinin aslında tek ve aynı olduğu fikrini ortaya attılar. Ragnarok başladığında çok sayıda kurdun saldırması yerine, onların yol açtığı tüm yıkımın tek sorumlusu Fenrir’di.
Yaratıklar muhtemelen hikayeyi daha ilginç ve daha inandırıcı kılmak için farklılaştırıldı. Ne kadar güçlü olursa olsun bir canavarın bu kadar çok şeyden sorumlu olması pek mümkün görünmese de, birden fazla tazı daha küçük işleri başarabilir.
Kurdun birden fazla yaratığa ayrılması hikayenin daha detaylı anlatılmasına da olanak sağladı. Ragnarok’ta ölen tanrıların her birine savaşacak farklı bir düşman verilebilir, bu da sahneyi daha dinamik ve heyecanlı hale getirir.
Bu teori, birçok tarihçinin Surt ve ateş devleri ordusunun da Hristiyan motiflerine dayanan hikayeye sonradan eklenenler olduğuna inanması gerçeğiyle destekleniyor. Ragnarok’un orijinal hikayesinde tanrılar yalnızca Loki ve çocuklarıyla karşı karşıyaydı.
İskandinav mitolojisi boyunca Loki ve onun çocukları, tanrıların düşmanları olarak çerçevelenir. Ragnarok’taki rollerine birçok hikayede birçok kez değinilirken, Garm ve Surt gibi canavarların da bir o kadar rolü var.
Bu öngörü, tarihçilere Garm’ın bir zamanlar Fenrir olarak tasvir edildiğine inanmaları için daha fazla neden verdi.
Tyr’ın en ünlü hikayesi Fenrir’le ilgilidir. Büyük kurdu bağlamak için elini feda etti.
Bu nedenle Tyr’ın Ragnarok’ta Fenrir ile dövüşmesi mantıklı olacaktır. Bu, Thor ile Jormungandr arasındaki, aralarındaki erken etkileşimde önceden haber verilen savaşı yansıtıyordu.
Bunun yerine Prose Edda, Tyr’ın hiçbir kişisel bağlantısı olmayan ve Ragnarok başlamadan önce gerçek bir tehdit oluşturduğu gösterilmeyen bir tazı olan Garm’a karşı kavgada düştüğünü söylüyor.
Bu nedenle Garm muhtemelen daha sonraki bir tarihte mitolojiye yazılmıştır. Greko-Romen etkilerinden ilham alan ve bağlı canavar motifine uyacak şekilde yapılan tazı, Fenrir’in Ragnarok’taki büyük rolünü üstlenecek ayrı bir karakter olarak tasavvur edildi.
Özetle
Garm, İskandinav mitolojisindeki Cehennem Köpeğiydi. Devasa, kan lekeli bir köpek olarak tanımlanan o, Hel diyarının girişindeki bir mağarada zincirlenmişti.
Ragnarok’ta Garm’ın zincirlerinden kurtulup özgür kalacağına inanılıyordu. Kendisi ve Tyr’in birbirleriyle savaşırken öleceği son savaşa katılacaktı.
Hikayenin pek çok kısmı tarihçileri Garm’ın İskandinav efsanelerine sonradan eklenen bir kişi olduğuna inandırdı.
Cehennem Köpeği arketipi Germen dinlerinden değil, Yunanlılardan kaynaklanmıştır. Greko-Romen etkisi, Yeraltı Dünyası’nın girişindeki köpek fikrini İskandinav yazarlarına, özellikle de Latince’ye aşina olan daha sonraki yazarlara tanıtmış olabilir.
Zincirli canavar aynı zamanda İskandinav mitolojisinde de iyi bilinen bir kinayedir . Garm, dünyanın sonunda bağlardan ya da hapisten kurtulacak bu türden en az yarım düzine yaratıktan biri.
Bu canavarlardan biri de Ragnarok hikayesinin merkezinde yer alan Loki’nin çocuklarından biri olan Fenrir’dir. Garm’ın aksine Fenrir’in hikayesi onun kökenlerini, bağlanmasının ayrıntılı bir tanımını ve savaştığı tanrılarla kişisel bağlantısını içerir.
En önemlisi Fenrir’in Tyr ile güçlü bir bağlantısı var. Tek elli tanrıyla savaşan Garm olsa da, Tyr’ın elini ısırdığında düşmanı olarak ortaya çıkan canavar Fenrir’dir.
Görünüşe göre Garm, Viking Çağı sonrası yazarlar tarafından Ragnarok hikayesine eklenen birkaç yaratıktan biriydi . Bu tazılara ve kurtlara atfedilen eylemlerin tümü başlangıçta Fenrir’e atfedildi, ancak hikayeyi daha dramatik hale getirmek için çeşitlendirildi.
